معایب طرح تمام وقتی اعضای هیات علمی دانشگاه‌های علوم‌پزشکی

---

یک استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه افراد مشمول طرح تمام وقت جغرافیای حداکثر معادل سایر اساتید کار می‌کنند، گفت: حضور این اشخاص در محل مقرر فاقد بازدهی لازم بوده و تنها ساعات تعیین شده را پر می‌کند.

به گزارش پرتال دانشگاهی به نقل از دکتر منصور جمالی زواره‌ای در گفت‌وگو با خبرنگار دانشگاهی (ایسنا) منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، اظهارکرد: بنابراین نظارت در انجام کار این دسته از اساتید برای تحقق یافتن درست این طرح ضرورتی اساسی به شمار می‌رود.

وی با اشاره به 20 سال خدمت خود در دانشگاه به صورت تمام وقت و فسخ این روال کاری در سال 1376، تصریح کرد: طرح تمام وقت جغرافیایی هیچگونه اثر مثبتی در پرونده کاری اساتید مربوطه نداشته و به هیچ وجه در بازنشستگی آنها موثر نخواهد بود.

وی به دلخواه نبودن انتخاب طرح تمام وقتی و لزوم پذیرفتن آن برای افرادی که خواهان رسیدن به رتبه دانشیاری یا استادی هستند، اشاره کرد و افزود: برای اجرایی شدن صحیح این طرح، باید به اعضای هیات علمی جوان و مشتاق، از سر رضایت قلبی و نه به اجبار پیشنهاد کرد که این وظیفه را برعهده بگیرند.

وی افزود: همچنین از ابتدای مشمولیت در طرح، این امر جزء سوابق خدمت آنها محاسبه شود و در میزان دریافتی بازنشستگی افراد نیز موثر باشد، در حالی که اکنون چون آزادی عمل در انتخاب طرح تمام وقت شدن جغرافیایی وجود ندارد، اشخاص در اجرای آن تمایل کمی از خود نشان می‌دهند.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه در طرح تمام وقت جغرافیایی اساتید، فرد باید به صورت کامل در اختیار دانشگاه باشد، اظهارداشت: امروزه تعداد قابل توجهی از افرادی که این طرح شامل حال آنها می‌شود، در زمان مربوطه در محل‌های دیگری فعالیت کرده و مشغول درآمدزایی هستند که رفع این موضوع، اصلاح نقاط ضعف سیستم و نظارت بیشتر را طلب می‌کند.

وی تاکید کرد: مبلغ پرداختی ناشی از تمام وقتی به اساتید باید به مقداری باشد که با میزان درآمد آن شخص در کار آزاد متناسب بوده و از سوی دیگر بتواند جوابگوی مخارج زندگی روزانه اعضای هیات علمی جوان باشد.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در پایان گفت: طرح تمام وقت جغرافیایی چنانچه مورد اصلاح واقع شده و با خصوصیات یاد شده به اجرا درآید، به سود بخش آموزش پزشکی و درمان بیماران تمام می‌شود.