دانشجوی پولی بر عمق بحران در عدالت آموزشی می افزاید

دانشجوی پولی بر عمق بحران در عدالت آموزشی می افزاید

پرتال دانشگاهی به نقل از خبرگزاری فارس: محمد یاسر ترابی گفت که به وجود آمدن پدیده‌هایی چون دانشجوی پولی، مسأله‌ای است که بر عمق بحران فعلی در حوزه عدالت آموزشی می‌افزاید.


عصر روز گذشته دانشجویان و نمایندگان تشکل‌های دانشجویی با رهبر انقلاب دیدار کردند.

در این دیدار محمد یاسر ترابی نماینده گروه‌های جهادی مقابل رهبری به ایراد سخنانی پرداخت.

متن کامل سخنان نماینده گروه‌های جهادی به شرح ذیل است:

سلام بر نایب امید نهایی مستضعفان و محرومان جهان و شما برادران و خواهران روزه‌دار

اینجانب مفتخرم به نمایندگی از بسیجیان گروه‌های جهادی در محضر حضرتعالی و میهمانان محترم صحبت نمایم.

ویژگی‌های خاص فضای دانشجویی یعنی روحیه آرمانگرایی و عدم رضایت از وضع موجود، انگیزه تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب و اشتیاق تجربه کردن فضای جهاد و خدمت، سبب شده تا شاهد حضور پر رنگ‌‌، موثر و رو به رشد دانشجویان وجوانان در برگزاری اردوهای جهادی باشیم.

اردوهای جهادی توانسته است با ایجاد، ترویج و نهادینه ساختن ادبیات محرومیت زدایی و تلاش برای زنده نگه داشتن گفتمان «توجه به مستضعفین»  وایجاد روحیه مطالبه گری و عدالت خواهی گام های موثری بردارد. این حرکت ها توانایی این را دارند تا با ورود به مسائل تخصصی ازقبیل فرهنگ، رسانه، اقتصاد، تولید، کار و .... در خط مقدم جهاد برای بی نیازی از غرب و شرق ایستاده و در راستای ارائه الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت گام بردارند وگوش به فرمان شما، با نگاهی عمیق‌تر بر تاثیرات اینگونه اقدامات درراستای تشکیل حرکت‌های جهادی جهانی اقدام نمایند.

مع الوصف در مجموعه کارهای جهادی صورت گرفته و در افق کلان، نکات قابل تاملی نیز وجود دارد که اجمالا در چهار مورد طرح می‌شود:

یکم- تبیین موضع صحیح در باب سرمایه و سرمایه‌داری

همان طور که از سیاق آیات و روایت در رابطه با نسبت مکتب اقتصادی اسلام با سرمایه داری رایج، مبرهن است به راحتی می‌توان به عمق نگاه ظریف و ریز بین اسلام به سرمایه داری پی برد که بحران‌های کنونی در دنیا و فاصله‌های شدید فقیر و غنی و اعتراضاتی همچون جنبش نود و نه درصدی که نتیجه طبیعی بی توجهی به این آموزه‌ها و تراکم و تداول ثروت در دست عده معدودی از افراد در جامعه‌هاست.

لذا اکنون با توجه به نامگذاری سال جاری با عنوان تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی لازم است تعریف صحیحی از سرمایه ایرانی مورد اشاره و نسبت آن با سرمایه دار و سرمایه داری مذموم که بعضا در ادبیات حضرتعالی و امام و انقلابیون با عنوان زالو صفت و متکاثر و اشراف معرفی می‌شود، ارائه گردد.

نظر به اینکه در برهه‌هایی با عنوان ضرورت توجه به سرمایه گذاری، قوای مختلف به سمت سیاست‌هایی رو آوردند که موجب تقویت و تسهیل ترقی هر چه بیشتر سرمایه دارها گردید. از جمله در سه حوزه نمونه‌هایی ذکر می‌گردد:

الف) در فرهنگ: رشد بی رویه مدارس غیرانتفاعی و عدم توجه دولت به ارتقای کیفیت آموزش و پرورش دولتی سبب شده است که دانش‌آموزان روستایی و حتی مستضعف شهرهای بزرگ نیز از شانس کمی برای ورود به دانشگاه‌های معتبر برخوردار باشند؛ امروزه صندلی‌های پرطرفدار دانشگاه‌ها اغلب نصیب دانش‌آموختگان مدارس غیرانتفاعی می‌شود؛ این امر در بلندمدت سبب شکل‌گیری طیفی از نخبگان خواهد شد که هیچگونه درکی از درد و محرومیت و استضعاف ندارند؛ از سوی دیگر به وجود آمدن پدیده‌هایی چون دانشجوی پولی و سوء استفاده از عناوین دانشگاه‌های معتبر تحت عنوان پردیس‌های بین المللی و اخیرا دانشگاه تهران 2 با شهریه‌های چند ده میلیونی، مسأله‌ای است که خود بر عمق بحران فعلی در حوزه عدالت آموزشی می‌افزاید (آمار منتشر شده تنها 17 درصد پذیرفته شدگان به دانشگاه دولتی).

ب) در اقتصاد: اقتصاد سرمایه داری که نمادهای آن را می‌توان در قالب رشد قارچ گونه انواع موسسات مالی و اعتباری و ارزی و بانک‌های خصوصی دید؛ نگرانی از اشاعه فرهنگ سودخواری در میان مردم و گرایش به اکتناز و گنج اندوزی که بی توجهی به فرهنگ کار و تولید را بوجود می‌آورد.

ج) در سیاست: همانگونه که حضرتعالی نیز سال گذشته اشاره کردید، نگرانی از حاکم شدن انتخابات تبلیغ محور و جایگزین شدن کاندیداهای وابسته به کانون های ثروت و قدرت با نمایندگان توده مردم وجود دارد.

دوم- نگاه به مسأله روستا

آنچه به شدت از ابتدای انقلاب مورد تاکید حضرت امام و جنابعالی قرار گرفته است بنیان گذاشتن اقتصاد انقلاب اسلامی بر پایه توسعه پایدار روستایی و اقتصاد مبتنی بر کشاورزی است. روستا در نگاه انقلاب اسلامی یکی از پایگاه‌های اصلی دفاع از استقلال اقتصادی، مقر اصلی خودکفایی، رفع وابستگی، بازوی جدی اقتصاد مقاومتی و جهاد اقتصادی در تنگناها است. ولی بی توجهی به تسهیل قوانین و عدم اجرای برنامه‌ها برای رسیدن به این آرمان و همچنین تقسیم ناعادلانه امکانات و تخریب فرهنگ روستایی در رسانه ها و اصالت دهی به زرق و برق شهرنشینی، موجب گسترش مهاجرت به شهرها شده و عملا در این حوزه روستاها نتوانسته‌اند جایگاه و نقش مناسب خود رادارا باشند.

نمونه‌های آن را می‌توان در وضعیت ناگوار اشتغال روستایی، فروش زمین‌های مرغوب و تغییر کاربری، و تبدیل شدن مهد تولید، به ابزار تعیش مرفهین شهری جست و جو کرد؛ (اخیراً زمین‌های کشاروزی قدیمی‌ترین مرکز آموزش عالی کشور مورد دست‌اندازی برای ساخت دانشگاه تهران شماره 2 و شهرک اداری قرارگرفته است)

لازم به ذکر است با توجه به تأکید کارشناسان و حضرتعالی بر افزایش جمعیت، مسأله‌ی تامین غذا اهمیت دوچندان پیدا می‌کند؛ و ضروری است در سیاست‌‌ها و مدیریت کلان بخش کشاورزی تجدید نظری اساسی صورت گیرد؛ تداوم بی‌ثباتی و ضعف مدیریت بخش کشاورزی، در آینده منجر به نتایج جبران‌ناپذیری خواهد شد.

یکی از مصادیق بی‌توجهی به این بخش، اینست که در نهادهای موثری مانند مجمع تشخیص مصلحت و شورای عالی انقلاب فرهنگی هیچ متخصصی از بخش کشاورزی حضور ندارد و حتی در نقشه‌ جامع علمی کشور، نیز به طور کامل از اولویت‌های پژوهش کشاورزی غفلت شده است.

سوم- آموزش عالی و محرومیت‌زدایی

از پیشنهادهای موثر این است که مجموعه‌ نهادهای تصمیم‌گیر از ظرفیت‌های موجود در تحصیلات تکمیلی کشور بهره برده و از توان دانشجویان و اساتید انقلابی برای انجام پژوهش‌هایی کاربردی و مسئله محور در این راستا بهره گیرند؛ مسئله‌ای که در حال حاضر هیچگونه ساز و کار تشویقی برای آن در آیین‌نامه‌های مصوب وزارت علوم لحاظ نشده است.

چهارم- ایجاد شورای عالی مستضعفین و تدوین نقشه راه برای حذف همه اَشکال استضعاف

به نظر می‌رسد ابداع پی در پی نهادها و سازمان‌هایی برای پیگیری مساله محرومیت زدایی خود پاشنه آشیل این حرکت‌ها گردیده است. نهادهایی مانند بنیاد مستضعفان، کمیته امداد امام خمینی، سازمان بهزیستی کشور، وزارت رفاه، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، سازمان بسیج سازندگی، مرکز توسعه روستایی و مناطق محروم دفتر ریاست جمهوری، بنیاد برکت، قرارگاه محرومیت زدایی قرب، سازمان اوقاف و امور خیریه، هلال احمر و گروه‌های مختلف جهادی و خیریه که هر یک با کارکردهایی بعضا مشابه برای این مساله بوجود آمده‌اند، نیاز به یک مرکز تصمیم گیری فراسازمانی برای سازماندهی و استفاده از همه ظرفیت‌های نهادهای فوق دارند.

شورای عالی مذکور ضمن اینکه از موازی کاری ها یا سردرگمی‌ها و فراموشی‌ها می‌تواند جلوگیری کند موجب یک تجدید نظر جدی در اهداف، سیاست گذاری‌ها، تشکیلات و کارکردهای آنان منطبق بایک نقشه جامع تر و مهندسی شده تر نیز خواهد شد.