دانشگاهی که در سال 89 منحل گردید

به گزارش خبرنگار مهر، صبح روز 8 آبان سال 89 خبری ناگهان حوزه دانشگاههای علوم پزشکی را در بهت فرو برد. بر اساس اطلاعیه دکتر مرضیه وحیددستجردی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که بر روی سایت وزارت بهداشت قرار گرفت، آمده بود: در راستای اجرای تصمیمات دولت مبنی بر خروج دستگاههای اجرایی از استان تهران و در جهت تامین یکپارچگی در ارائه خدمات آموزشی و بهداشتی، درمانی استان تهران و کاهش تصدی گری امور موازی اعلام کرد کلیه واحدهای دانشگاه علوم پزشکی ایران به دو دانشگاه تهران و شهیدبهشتی منتقل شد.

این اطلاعیه سرآغاز اتفاقاتی بود که بیش از دو ماه حوزه های مرتبط با دانشگاههای علوم پزشکی را تحت الشعاع قرار داد.

در تمامی ابلاغهای وزیر بهداشت بر مصوبه شماره 677/110 معاون محترم توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور تاکید می شد. در نامه ابلاغ شده دکتر وحیددستجردی به باقر لاریجانی رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران دستور داده شد تمامی واحدهای آموزشی، پژوهشی و دانشجویی منتزع از دانشگاه علوم پزشکی ایران اعم از دانشکده ها و مراکز تحقیقاتی، بیمارستانهای آموزشی، واحدهای پردیس مرکزی و بین الملل و سایر واحدهای دانشگاه که به نحوی با مراکز آموزشی، پژوهشی و دانشجویی مرتبط هستند و نیز واحدهای رفاهی و پشتیبانی مرتبط اعم از خوابگاههای دانشجویی و فضاهای فوق برنامه و فرهنگی به دانشگاه علوم پزشکی تهران منتقل شوند.

همچنین وزیر بهداشت در نامه دیگری تصدی تمامی واحدهای بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران اعم از شبکه های بهداشتی، درمانی و واحدهای مرتبط با آنها را به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واگذار کرد.

در حالیکه دانشجویان، اساتید و کارمندان بهت زده به اتفاقی که ناگهان در صبح شنبه رخ داد نگاه می کردند مسئولان شروع به توضیح دادن کردند. دکتر حسن آقاجانی - مدیرکل وزارتی وزارت بهداشت، یادآور شد: دانشجویان و اساتید دانشگاه نگرانی نداشته باشند چرا که در موقعیت بهتری ادامه تحصیل می دهند. به نظر می رسد که این خبر بسیار خوشحال کننده ای برای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران است چرا که این دانشجویان از طریق کنکور در این دانشگاه پذیرفته شده بودند و اطلاع دارند که نمره پذیرش در دانشگاه علوم پزشکی تهران بسیار بالاتر است. این دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی ایران پذیرفته شدند اما از دانشگاه علوم پزشکی تهران فارغ التحصیل می شوند.

اما برخلاف این اظهارات، دانشجویان و اساتید چندان خوشحال نبودند و اعتراضات در دانشگاه علوم پزشکی ایران شکل گرفت. پس از یک هفته اعتراضات در محیط دانشگاه و ابراز ناراحتی، درنهایت دیدار گروهی از دانشجویان با رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران تاحدی از نمود بیرونی اعتراضات کاست.

اعتراضات شکل دیگری به خود گرفت. کار به مجلس شورای اسلامی کشیده شد. وزیر بهداشت به کمیسیون بهداشت و درمان مجلس فراخوانده شد و نمایندگان هم صنف وزیر از او توضیح خواستند. وزیر بهداشت با پذیرش ضمنی لزوم مشورت با اساتید تاکید کرد که این موضوع در راستای دستور ریاست جمهوری و اجرای مصوبات کارگروه انتقال دستگاههای اجرایی از تهران انجام گرفته است.

سیل نامه های متضاد آغاز شد. از سویی نامه هایی در تایید این انحلال یا ادغام منتشر می شد و از سوی دیگر نامه هایی با امضای اعضای هیئت علمی مبنی بر اعتراض به این شیوه ادغامی به رسانه ها ارسال می شد.

با توضیحات وزیر بهداشت و معاون مدیریت و توسعه منابع انسانی رئیس جمهور در برنامه تلویزیونی گفتگوی ویژه خبری تاحدودی مشخص شد که انتقال دستگاههای اجرایی از تهران مهمترین منشاء این تصمیم بوده است.

تقویم زمانی رخدادهای انحلال / ادغام دانشگاه علوم پزشکی "ایران"

در نهایت با تنفیذ تصمیمات وزارت بهداشت در دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهیدبهشتی در رابطه با دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشجویان این دانشگاه در همان دانشکده ها به تحصیل خود ادامه دادند، گروه های آموزشی با همان مدیریت ها ابقا شدند. روسای دانشکده ها تغییر کردند و از میان معاونان دانشگاه تنها معاون توسعه و مدیریت منابع در سمت خود ابقا شد.

تقویم زمانی رخدادهای انحلال / ادغام دانشگاه علوم پزشکی "ایران"

دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از 6 هزار دانشجو و 731 هیئت علمی و 7 دانشکده از جمله دانشکده های پزشکی، علوم پایه، علوم توانبخشی، پرستاری و مامایی، بهداشت، مدیریت و اطلاع ‌رسانی‌ پزشکی و پیراپزشکی داشت. 10 بیمارستان آموزشی، 16 بیمارستان درمانی، 7 مرکز بهداشت و درمان و 7 مرکز تحقیقاتی از دیگر بخشهای وابسته به این دانشگاه بود.

در این میان بخشهایی از دانشگاه علوم پزشکی ایران مسئول بخش بهداشت و درمان و آموزش پزشکی استان البرز بود و پس از ادغام این دانشگاه در دو دانشگاه دیگر تهران، دانشکده علوم پزشکی کرج به دانشگاه ارتقا یافت.