فراخوان رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران برای نقد عملکرد شش ماهه خود توسط هم‌دانشگاهیانش

---

 رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران، از همه اعضای هیات علمی، دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران خواست نقدهای خود را در باره دوره شش ماهه مدیریت این دانشگاه تا پایان فروردین ماه سال جاری به آدرس office@tums.ac.ir ایمیل کنند.

به گزارش پرتال دانشگاهی به نقل از  ایسنا - منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکترعلی جعفریان رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران ضمن ارائه گزارش عملکرد اسفند ماه سال 92 خود، از اعضای هیات علمی خواست عملکرد شش ماهه مدیریت دانشگاه را نقد کنند و در همین راستا به بهترین نقدها جایزه ارائه خواهد شد.

متن گزارش رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران به شرح ذیل است:

«بنام خدا

همکاران گرامی و دانشجویان عزیز، سلام

با پایان اسفند ماه سال 92، نخستین شش ماه مسئولیت اینجانب در دانشگاه سپری شد. در گزارش این ماه هم به برخی جنبه‌های مهم از وقایع اسفند ماه می پردازم و مجدداً تأکید می کنم که هدف از گزارش ماهانه مرور تمام اخبار دانشگاه در ماه گذشته نیست؛ بلکه محور آن موضوعاتی است که کمتر در اخبار انعکاس دارد یا نکاتی پیرامون آن وجود دارد که توضیح بیشتر در باره آنها می تواند برای دانشگاهیان مفید باشد. بنابراین همکاران توجه خواهند داشت که ذکر نشدن برخی رویدادها که در اخبار سایت دانشگاه به طور کامل به آن پرداخته شده حاکی از بی اهمیت بودن آنها نیست.

تغییر معاونت درمان دانشگاه

انتصاب دکتر مهدی تهرانی دوست که مدت 10 سال ریاست بیمارستان روزبه را به عهده داشتند از مهم ترین اخبار اوائل اسفند ماه بود. تجربه و عملکرد ایشان در این بیمارستان که در گزارش اقدامات انجام شده در روز معارفه آقای دکتر نقوی هم ارائه شد، نشان می دهد که قابلیت‌های فراوانی برای پیشبرد و ارتقاء خدمات درمانی در دانشگاه دارند.

آقای دکتر محمدپور که حدود چهار سال این مسئولیت را به عهده داشتند اقدامات ارزشمندی را در این مدت به انجام رساندند که اجرای طرح اعتبار بخشی یکی از آنهاست. از ابتدای مسئولیت بنده طی مذاکره با ایشان و با توجه به برنامه ای که برای فرصت مطالعاتی داشتند قرار بر این بود که تا اواخر سال ایشان به فعالیت ادامه دهند. امیدوارم ایشان در همه مراحل موفق باشند و این تغییر هم نیرویی تازه برای حوزه درمان دانشگاه باشد. ارتقاء خدمات درمانی موضوعی است که هیچ حدی ندارد و نیازمند پیگیری مستمر و صرف وقت و انرژی زیادی است. گرچه این کار در عمل راحت نخواهد بود؛ اما امیدوارم با اجرای طرح تحول نظام سلامت گام بلندی در این راه برداشته شود.

اجلاس رؤسای دانشگاه‌ها

اسفندماه 92 شاهد دو اجلاس عادی و اضطراری رؤسای دانشگاه‌ها بود. در هفتاد وششمین اجلاس عادی که برای اولین بار با حضور رئیس جمهور در محل اجلاس آغاز شد، بنده به عنوان نماینده رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی در یک سخنرانی بسیار فشرده و سریع، مروری اجمالی بر نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها و انتظارات دانشگاه‌های علوم پزشکی ارائه کردم. تهیه این سخنرانی 13 دقیقه‌ای حدود 6 ساعت وقت لازم داشت و البته انعکاس آن در اخبار عموما گزینشی و بسیار ناقص بود. مهمترین انتظاری که در این بحث مطرح شد، توجه رئیس جمهور محترم به جلوگیری از مخدوش شدن وجهه گروه پزشکی در جامعه بود. این تهاجمی بود که در طول یکی دو ماه گذشته بطور عجیب و غیر منصفانه ای رخ داد و در گزارش ماه گذشته بطور اجمال به آن اشاره کردم. با سلب اعتماد مردم به جامعه پزشکی، بیشترین آسیب متوجه مردم خواهد شد و باید دانست کسانی که بدون توجه به این موضوع و با تعمیم رفتارغلط معدودی از سفیدپوشان، بر این طبل می کوبند دچار خطای بزرگی شده‌اند. خوشبختانه سخنان رییس جمهور محترم بسیار امید بخش و بیانگر این امر بود که نظام سلامت و قدرشناسی از خدمات اعضای جامعه پزشکی جزء اولویت های دولتمردان قرار دارد.

دومین اجلاس در روز جمعه 23 اسفندماه با حضور وزیر و معاونین وزارت بهداشت و رؤسای دانشگاه‌ها و معاونین درمان، غذا و دارو و توسعه دانشگاه‌ها از صبح تا ساعت پنج بعد از ظهر در محل دانشگاه ما برگزار شد و طی آن برنامه تحول نظام سلامت تبیین شد. تمهید شرایط میزبانی حدود 300 نفر در دانشگاه در زمانی بسیار کوتاه حاکی از توان بالای همکاران ما است و لازم می دانم از همه ایشان در واحدهای مختلف ستاد تشکر نمایم بخصوص که شاهد تلاش‌های ایشان در سه روز پیاپی قبل از اجلاس بودم.

سفرها و بازدیدها

در این ماه علاوه بر بازدید شبکه اسلامشهر دو سفر کاری یک روزه به رامسر و مشهد داشتیم که گزارش اولی در اخبار منعکس شد و سفر دوم هم با هدفی مشابه بود. آنچه از خبر و عکس‌ها بر می آید چهره‌های خندان افراد است، اما خستگی‌های این گونه بازدیدها از نظر مخفی می‌ماند. شب قبل از سفر رامسر که بنده در معیت آقای دکتر امینی و با اتومبیل شخصی ایشان عازم این شهر شدیم، من تا ساعت 3 صبح برای عمل پیوند کبد بیدار بودم و ساعت 8 صبح هم باید در مراسم روز پرستار حاضر می شدم. برای سفر مشهد هم ساعت چهار صبح به فرودگاه رفتیم. البته این از وظائف بنده و همکاران است و بیان این توضیح از این جهت است که برخی همکاران به هرکاری از این قبیل یا به صورت اتلاف منابع و یا مشابه یک سفر تفریحی نگاه می کنند در حالی که واقعیت غیر از این است. به نظر من و همکارانم بدون حضور در بدنه دانشگاه نمی توان برداشت مناسبی از محیط داشت. بدون بازدید اسلامشهر و بیمارستان ناتمام آن نمی توانیم درک درستی از شرائط این منطقه تحت پوشش دانشگاه داشته باشیم همانطور که بدون دیدن امکانات رفاهی رامسر و مشهد نمی توان تصمیم درستی برای آنها گرفت. با یک محاسبه ساده اگر قرار باشد هر ماه یک واحد مربوط به دانشگاه را بازدید کنیم بیش از چهار سال زمان لازم خواهد بود و البته این زمان، زمان خداحافظی است. به هرحال تلاش من این است که در حد امکان بطور مستقیم با محیط در تماس باشم و اوضاع را همانگونه که هست ببینم.

ارتباطات بین المللی

در این ماه علاوه بر دو ملاقات بین المللی خصوصی، "روز بین الملل دانشگاه" و یک برنامه ارتباط مستقیم اینترنتی با دانشگاه کالیفرنیا- لوس آنجلس (UCLA) داشتیم. برنامه روز بین الملل دانشگاه به همت معاونت بین الملل به خوبی برگزار شد و به عنوان اولین تجربه از این نوع بسیار موفق بود. ارتباط با بیمارستان سانتا مونیکا در لوس آنجلس و مشاهده عمل جراحی زنده ستون فقرات همراه با بحث در باره موضوع بین همکاران ما و گروه ارتوپدی UCLA برنامه دیگری بود که برای اولین بار به این صورت برگزار شد. جالب اینکه جراحی که عمل جراحی را انجام می داد هم ایرانی بود و به همین دلیل چند کلمه ای هم برای تبریک سال نو به زبان فارسی رد و بدل شد. هدف ما از این برنامه ها معرفی دانشگاه در سطح بین المللی و ایجاد ارتباطات آکامیک در سطح بالا است. این موضوع جزء ضروریات پیشرفت دانشگاه در دوره جدید است و ما باید جایگاه مناسب خود را در منطقه و عرصه بین المللی جستجو کنیم. شک ندارم که پتانسیل های موجود در دانشگاه ما برای ایجاد رابطه علمی دوطرفه با دانشگاه های پیشرفته دنیا کافی است و فراهم کردن شرائط مناسب وظیفه ماست. در این موضوع تنگ نظری جایی ندارد و باید به فکر افق های بلند بود. ما می توانیم یک قطب قوی برای جذب دانشجو از کشورهای منطقه و بویژه کشورهای مسلمان باشیم.

انتخاب دشوار

از موضوعات مهم این ماه نهایی شدن انتخاب رئیس دانشکده پزشکی بود. این انتخاب که به دنبال یک فرآیند نسبتا طولانی بر اساس دستورالعمل مصوب هیأت رئیسه دانشگاه سپری شد، منجر به انتخاب پنج نفر اعضای حقیقی منتخب هیأت علمی دانشکده، دو نفر منتخب مدیران گروه های آموزشی و نیز معرفی ١٠ نفر اول برای ریاست دانشکده شد. ترکیب کمیته با توجه به حضور اساتید برجسته دانشکده مناسب و روند جلسات نیز بر اساس گزارشی که همکاران به من دادند بسیار منظم و جدی بود. از بین همکاران معرفی شده برای ریاست دانشکده خانم دکتر نیری به علت خستگی ناشی از بار سنگین ادغام وانتزاع انصراف دادند. واقع امر این است که من نمی توانستم برای ادامه کار به ایشان اصرار کنم چون اگر خودم هم به جای ایشان بودم دقیقا همین کار را می کردم و گفته اند: "آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران هم مپسند".

من در طول دوران ریاست خانم دکتر نیری در دانشکده پزشکی که بعد از دوره تصدی من در این سمت بود، از نزدیک در جریان فعالیت های ایشان بودم و در جلسات متعددی به دعوت ایشان شرکت داشتم. روحیات فردی ایشان که مایل نیستند در باره آن چیزی بنویسم، واقعا از بسیاری جهات مثال زدنی و الگو است. دانشکده پزشکی در دوران مسئولیت ایشان فراز و نشیب بسیار داشت اما منش و رفتار خانم دکتر نیری باعث شد آسیب ناشی از این اتفاقات به حداقل برسد. نفر دوم آقای دکتر امینی هستند که اکنون به عنوان مشاور عالی نقش قائم مقام رئیس دانشگاه را دارند. حضور ایشان در دانشکده پزشکی بدون تردید می توانست منشأ اثر باشد اما با توجه به مسئولیت فعلی، من و دانشگاه نیازمند کمک ایشان هستیم. آقای دکتر سروش سومین نفری بودند که انصراف دادند. من بعد از اعلام انصراف ایشان از موضوع مطلع شدم و البته تصمیم ایشان را با توجه به سمت ریاست بیمارستان دکتر شریعتی کاملا منطقی و در جهت اهداف دانشگاه می دانم. چهارمین و آخرین نفر که انصراف داد آقای دکتر امامی رضوی بودند. ایشان هم با توجه به مشغله فعلی در وزارت بهداشت انصراف خود را اعلام نمودند که البته دور از انتظار نبود.

بنابراین کمیته مشورتی کار بررسی شش نفر باقیمانده را در چهار جلسه فشرده و سنگین انجام داد که منجر به معرفی سه نفر نهایی برای ریاست دانشکده پزشکی شد. پس از آن من با هریک از سه نفر یک ساعت مذاکره کردم و سپس مجددا با اعضای حقوقی کمیته مشورتی، رؤسای بیمارستان های جنرال و همچنین بزرگانی از دانشگاه مشورت نمودم. نتیجه این روند که بعضا به علت طولانی شدن مورد انتقاد هم بود، انتخاب دکتر سید امیرحسین امامی به عنوان رئیس دانشکده پزشکی بود. شکی نیست که هر شش نفر و بخصوص آقایان دکتر استقامتی و دکتر نفیسی دارای شایستگی و توانمندی های فراوان و از نیروهای ارزشمند دانشگاه هستند اما برآیند نظرات و جمع بندی من این بود که آقای دکتر امامی مناسب ترین انتخاب در این مقطع هستند. این آغاز راهی بود که تا کنون پیموده نشده و به همین دلیل با موانعی روبرو هستیم که مهمترین آنها عدم آشنایی با سازوکار جدید است. بی اعتمادی و تصور وجود نقشه های پیچیده از دیگر موانع این راه تازه است. بی حوصلگی و عجله برای رسیدن به نتیجه هم از خصوصیات عمومی جامعه ماست که منجر می شود هر فرآیند زمان بری را ناکارآمد بدانیم. عزیزانی گفتند از همان اول هم می شد همین انتخاب را انجام داد ولی سؤال من این است که در این صورت رئیس دانشکده همین قوت را داشت که اکنون دارد؟

بگذریم، بحث حوصله و عجله موضوعی است که یک بار به تفصیل به آن خواهم پرداخت. لازم می دانم از همراهی جدی خانم دکتر نیری در این مدت که باعث شد امور جاری دانشکده به روال معمول ادامه یابد و هیچگونه خللی در آن ایجاد نشود سپاسگزاری کنم. همچنین لازم است از کار فشرده و سنگین آقای دکتر جلیلی در اجرای این روند از آغاز تا برگزاری جلسات کمیته مشورتی که به گواهی همه اعضا با نظم بسیار خوب انجام شد سپاسگزاری نمایم. دقت ایشان در امور و توجه به نکات ریز و مهم جالب توجه است.

ویزیت جهادی: دستان مهربان

طرح ویزیت رایگان در آخرین روزهای سال که به همت دو حوزه بهداشت و درمان دانشگاه در مرکز بهداشتی درمانی حسن آباد فشافویه برگزار شد، اقدامی در جهت کمک به نیازمندان و در مسیر درخواست رئیس جمهور محترم در سخنرانی اجلاس رؤسای دانشگاه ها بود. من به عنوان یک جراح در این طرح شرکت داشتم و گرچه متاسفانه طبق معمول قسمت زیادی از عکس های بارگذاری شده گزارشگر حضور بنده بود، اما همکاران 8 رشته تخصصی از دانشگاه در طی شش ساعت حدود 650 بیمار اسکرین شده را ویزیت کردند. این کار علاوه بر کمک به رفع قسمتی از مشکلات درمانی این منطقه محروم که به علت نزدیکی به تهران فاقد امکانات تخصصی است، کمک بزرگی به ما و همکاران ماست که از نزدیک با مشکلات متعدد مردم آشنا شویم. وقتی بیمار باید برای انجام یک سونوگرافی ساده 50 کیلومتر راه را طی کند و هزینه رفت و آمد هم به هزینه سونوگرافی اضافه شود، وقتی مادر باید کودک دبستانی را برای دیدن محل بخیه بریدگی به بیمارستان شهر ببرد، وقتی بیمار فاقد بیمه برای هرنوع هزینه درمانی ناتوان است و غیره.

به گمان من همه ما نیاز داریم که از نزدیک با چنین شرائطی تماس داشته باشیم تا درک کنیم بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاهی محتاج ترین مردم نیستند و اینکه گاهی یک سخن آرامش بخش ما چقدر برای یک خانواده ارزش دارد. من به عنوان رئیس دانشگاه و به عنوان یک پزشک از همکاران پزشک و پرستار و گروه پشتیبانی این برنامه که یک روز خود را صرف این اقدام کردند سپاسگزاری می نمایم و به همه اعضای هیأت علمی و سایر گروه های دست اندرکار امور درمانی پیشنهاد می کنم که فرصت های اینچنین را از دست ندهند. درست است تعرفه های فعلی باعث شده تا کار ما در بیمارستان های دولتی تا حدی به خیریه شباهت داشته باشد اما اینکه بدون دریافت یک ریال به نیازمندی خدمت کنیم لذت دیگری دارد که تنها باید چشید.

سایر رویدادها

حضور در جلسه شورای عالی تحقیقات وفناوری به عنوان رئیس دانشگاه منتخب حوزه وزارت بهداشت از دیگر وقایع این ماه است. ریاست جلسه با معاون اول رئیس جمهور بود و اشراف ایشان به موضوعات و نحوه اداره جلسه ای با حضور 20 نفر برای من بسیار جالب بود.

ملاقات با اساتید پیش کسوت موزه تاریخ علوم پزشکی با حضور استاد شفیعی کدکنی و حجت الاسلام دعایی برنامه دیگری بود که به علت ماهیت انعکاس خبری نداشت. رهنمودهای بزرگان بسیار قابل استفاده و مفید است و نباید چنین فرصت هایی را از دست داد. اگر بخواهم از این جلسه تنها یک توصیه را به مدیریت دانشگاه منتقل کنم، تاکید استاد شفیعی کدکنی به اصل بودن کیفیت در انجام کارها و فدا نکردن آن در پیش پای کمیت بود و ما از بی توجهی به این مهم کم آسیب ندیده ایم.

همچنین حضور سه ساعته در همایش مرکز پژوهش های دانشجویان دانشگاه برنامه دیگری بود که بسیار انرژی بخش و روحیه ساز بود. دانشجویان ما باید از فرصت های موجود بهترین استفاده را نموده و قدر نعمت های بزرگی را که خداوند به ایشان ارزانی داشته است به خوبی بدانند.

خوشبختانه در این ماه هم از لذت حضور در کلاس محروم نشدم و یک ساعت از درس رفتار حرفه ای را با دانشجویان پزشکی بودم. دانشجویان بسیار خوبی داریم که ذهنشان پر است از سؤال هایی که نیاز به پاسخ دارند. گذشته از خود کلاس که با مشارکت خوب دانشجویان برگزار شد و کسی هم در بین درس از کلاس خارج نشد، گفتگوی نسبتا طولانی با چند تن از دانشجویان در پایان کلاس داشتم که حاکی از لزوم برقراری ارتباط بیشتر بین دانشجویان و اساتید بخصوص برای بحث در موضوعات غیر درسی است. این از وظائف معلم است که برای رشد فردی دانشجو در حیطه های مختلف تلاش کند.

عصر آخرین روز کاری سال 92 همراه با آقای دکتر امینی برای عرض تشکر از زحمات آقای دکتر هاشمی به دفتر ایشان رفتیم. علیرغم خستگی کار روزانه خوشبختانه مثل همیشه پرانرژی و شاداب بودند. امیدوارم سال آینده برای ایشان و سایر مسئولان حوزه سلامت کشور با اقدامات مهم و اثرگذار در سلامت مردم همراه باشد.

نقد برتر

چنانچه در آغاز گزارش عرض شد، شش ماه از دوره جدید مدیریت دانشگاه گذشت. اکنون فرصتی برای محاسبه گذشته است و مروری بر آنچه انجام شد. در این مسیر به پیشنهاد دوستان در حوزه ریاست، از همه دانشگاهیان درخواست می کنم نقدهای خود را در باره این دوره شش ماهه حداکثر در دو صفحه به آدرس office@tums.ac.ir ایمیل نمایند. روشن است که نقد قاعدتا باید نقاط مثبت و منفی مهم را شامل شود تا بتوان از آن نتیجه گیری کرد. نیازی به توضیح نیست که مدیریت بشری بدون اشکال نیست و هدف من از این درخواست گرفتن دیدگاه ذینفعان از منظری دیگر است که بدون شک می تواند در تصمیم گیری های بعدی کمک کننده باشد. سه نقد برتر از هر یک گروه های دانشجویان، کارکنان و اعضای هیأت علمی بر اساس نظر کمیته داوری متشکل از گروه متنوعی از همکاران، در سایت منتشر خواهد شد و جوایزی هم برای نویسندگان آن در نظر گرفته شده است. زمان دریافت این نقدها تا پایان فروردین ماه 93 است و امیدوارم تا پایان اردیبهشت ماه نتیجه داوری اعلام شود.

سخن آخر

دانشگاه خانه ماست. این خانه هم باید برای روز نو آماده شود. ضمن تشکر از همه کسانی که در مسیر رشد و ارتقاء دانشگاه تلاش می کنند، از خوانندگان این گزارش درخواست می کنم سال جدید را با نگاهی نو و همتی مضاعف برای نوسازی و زیباسازی این بنای مجلل آغاز کنند و بدانند که بزرگی تک تک ما در گرو عظمت و شکوه این مجموعه ارزشمند است.

خداوند یارتان و سلامتی قرین وجودتان باد.