همچون سایر مناسبت‌ها در تقویم روزی هم مختص نابینایان است؛ 23 مهر روز جهانی نابینایان؛ روزی که شاید گوشه چشمی هم به این افراد وجود داشته باشد و اما آیا این روز رهاوردی هم برای نابینایان دارد؟ و اما چرا فقط باید یک روز از سال مشکلات این دسته از افراد تداعی و تا سال بعد به فراموشی سپرده شود؟!
اگر پای درد دل این افراد بنشینیم، همه‌شان به اتفاق خواهند گفت که برخورد ترحم‌آمیز و یا تنفرآمیز جامعه را نمی‌خواهند؛ آن‌ها عدالت و برابری می‌خواهند.
جواد فکری، ناهید صباغیان و سعید مصلحی سه دانشجوی نابینا و کم‌بینا اما توانمند دانشگاه فردوسی هستند که در قالب کانونی به نام "تاک" که حاکی از تفکر، اتحاد و کوشش است، به همراه سایر اعضای این کانون فعالیت‌های درخور و شایسته‌ای را انجام می‌دهند.
جواد فکری 19 سال دارد و ورودی سال 92 رشته روانشناسی عمومی با رتبه 498 منطقه سه در کنکور و هم‌اکنون دبیر کانون تاک دانشگاه فردوسی است.
ناهید صباغیان هم 26 ساله و دانشجوی ورودی سال 92 کارشناسی ارشد مترجمی عربی این دانشگاه است.
سعید مصلحی 25 سال دارد و دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی و امیدوار است به زودی از رساله‌اش دفاع کند.
و اما ما به سراغ این دانشجویان توانمند که عزمشان هم برای رسیدن به اهدافشان جزم است، رفتیم و منتظر نماندیم تا 23 مهر دیگری بیاید و مشکلاتشان بازگو کنند و دوباره به فراموشی سپرده شود؛ به سراغ آن‌ها رفتیم تا درد دل‌هایشان را بشنویم؛ توانمندی‌هایشان را بیش از پیش باور کنیم و امیدوار هستیم در آینده نزدیک آینده‌ای روشن را در چشمان امیدوارشان ببینیم.
سوال و جواب‌های بسیاری در این گفت‌وگو رد و بدل شد و اما پاسخ قریب به اتفاق آن‌ها حکایت از بی‌توجهی و نادیده گرفتن حقوق معلولان و به خصوص نابینایان داشت.
فکری در خصوص تاسیس کانون تاک گفت: این کانون در سال 82 به مدت یک الی دو سال پس از تاسیس مجتمع کانون‌های فرهنگی دانشگاه فردوسی توسط دکتر حیدریان که خود نیز نابینا بوده و هم‌اکنون استاد رشته عربی در همین دانشگاه است، تاسیس شد.
وی با بیان اینکه «در این کانون دانشجویان نابینا کم‌بینا و حتی بینا عضو هستند» اظهار کرد: تاک حکایت از تفکر، اتحاد و کوشش دارد و نماد درخت تاک (انگور) است که به سمت چوب رشد کرده و به بالندگی می‌رسد.
