محقق شدن توليد برق از گرماي بدن

محقق شدن توليد برق از گرماي بدن



انسان مقدار زيادي انرژي توليد مي‌كند، ولي بخش اعظم آن به هدر مي‌رود. تكنولوژي نه‌چندان جديدي به نام پيزوالكتريك مي‌تواند از حركات بدن، الكتريسيته توليد نمايد، اما تا به حال كسي نتوانسته از گرماي بدن براي توليد انرژي الكتريكي استفاده كند.



اما اكنون به نظر مي‌رسد يك فناوري نوين به نام پاورفلت (Power Felt)مي‌تواند فرآيند فوق را محقق سازد.

كوري هويت (Corey Hewitt) دانشجوي دكتري مركز نانوتكنولوژي و مواد مولكولي دانشگاه ويك فورست توانست با يك روش ساده، انرژي ترموالكتريسيته يا گرمابرقي را از طريق گرماي بدن به‌دست آورد.

شايد يك روز ژاكت شما بتواند نيروي موردنياز گوشي تلفن‌تان را تامين كند. در اينجا ما در مورد پيزوالكتريك كه نيروي الكتريسيته را از طريق فشار ناشي از حركت مكانيكي توليد مي‌نمايد و مواد فتوولتايي كه از نور خورشيد، برق توليد مي‌كند صحبت نمي‌كنيم بلكه منظور مواد گرمابرقي جديد با نام پاورفلت است كه اختلافات دمايي را به ولتاژ الكتريكي تبديل مي‌كند.

پاورفلت در حقيقت يك دستگاه ترموالكتريسيته يا گرمابرقي است كه مي‌تواند نيروي موردنياز را از طريق گرماي بدن به‌دست آورد.

علاوه بر بدن، گرماي موردنياز را مي‌توان از طريق دستگاه‌هايي كه گرما توليد مي‌كنند مانند سفال‌هاي سقف و وسايل الكترونيكي تامين نمود.

در اين مدل نانولوله‌هاي كربني در داخل مواد پلاستيكي انعطاف‌پذير جاسازي مي‌شوند و الكتريسيته به كمك اختلاف بين دماي بدن و دماي هوا توليد مي‌شود.

هر ماده‌اي در دمايي، سطحي از الكترون‌هاي آزاد را دارد. حال اگر دو ماده مختلف را در دو دماي متفاوت قرار دهيم يك اختلاف پتانسيل كوچكي به دست مي‌آيد كه مي‌توان از آن بهره‌برداري كرد.

مي‌توان گفت پاورفلت يك تكنولوژي پيشرفته است كه انرژي تلف شده دستگاه‌هاي توليدكننده گرما را بازيابي مي‌كند و سپس مورد استفاده قرار مي‌دهد.

پاورفلت را مي‌توان در ميان تودوزي‌هاي صندلي اتومبيل، عايق‌هاي لوله‌هاي آب گرم، ميان دوخت‌هاي پوشاك ورزشي يا حتي در داخل باندهاي زخم جاسازي كرد و در تمامي موارد فوق مقداري گرما توليد مي‌شود كه دستگاه پاورفلت مي‌تواند آن را به آساني جمع‌آوري و به برق تبديل كند.

گرچه قبلا هم از مواد ترموالكتريك متفاوتي مثل بيسموت تلوريد (bismuth telluride) استفاده مي‌كردند ولي برخي محققان عقيده دارند پاورفلت مي‌تواند از نظر اقتصادي باصرفه‌تر باشد و بر اين باور هستند كه اگر از اين تكنولوژي در كاور و روكش موبايل استفاده شود، قيمت آن فقط در حدود يك دلار افزايش خواهد يافت، اما مي‌تواند بخشي از برق گوشي تلفن شما را از طريق گرماي دست‌تان تامين كند.

ما مي‌توانيم اين تكنولوژي را در مكان‌هايي مورد استفاده قرار دهيم كه در معرض اختلاف دمايي بالايي هستند. اما آيا اين تكنولوژي از بازده كافي برخوردار است؟

پاسخ به اين سوال مهم است. در حقيقت دانشمندان به دو دليل از كاربرد تكنولوژي فوق اجتناب مي‌كنند؛ هزينه بالاي لايه‌هاي نانولوله كربن و پيشرفته نبودن سيستم به حد كافي به گونه‌اي كه بتواند مقدار مناسبي انرژي الكتريكي توليد كند.

حتي اگر دستگاه پاورفلت از 72 لايه نانو لوله كربن استفاده نمايد فقط مي‌تواند 140 نانو وات برق توليد كند و اين مقدار نيرو خيلي ناچيز است. 140 نانووات چيزي نيست كه بتواند تلفن همراه يا هر دستگاه الكترونيكي ديگري را شارژ نمايد.

منبع:کنجکاو