فناوری شبکه دیگر جایگزین اینترنت

اگر یک پیشگام شبکه فرانسوی در دهه 1970 در پروژه خود موفق شده بود ممکن بود امروزه اینترنت را با نام «catenet» بشناسیم.

در سال 1974 لویس پوزین، مهندس فرانسوی یکی از اولین فناوری‌های کلیدزنی بسته را طراحی کرد که داده‌ها را به بسته‌های کوچکتر تجزیه کرده و این اطلاعات را به شکل چند بخش بطور بی‌سیم به چند رایانه می‌فرستاد.


این فناوری catenet (با تلفظ کاتِنت) خوانده می‌شد و مقدمه‌ساز چیزی بود که امروز به عنوان اینترنت مورد استفاده است.

پوزین این عبارت را در مقاله‌ای با عنوان « طرحی برای شبکه‌های کلیدزنی بسته مرتبط» ابداع کرده بود.

وی شبکه کلیدزنی بسته Cyclades را در اوایل دهه 1970 تاسیس کرد. در آن زمان شبکه جهانی به معنی چیزی بود که امروزه آن را شبکه محلی می‌خوانیم.

این به معنی شبکه‌ای است که رایانه‌ها را در یک ناحیه محدود مانند خانه یا اداره مرتبط می‌کند. البته این شبکه مانند شبکه‌های اینترنت امروزی در خارج از آن ناحیه کار نمی‌کرد.

شبکه کاتنت پوزین، مفهوم پیوند این شبکه‌ها در یک شبکه از شبکه‌هایی بود که می‌توانست به دستگاهها آدرسهای مختلف بدهد.

این فناوری در دوره زمانی مشابهی با شبکه کلیدزنی بسته آرپانت ساخته شد که اولین شبکه کاربردی جهان برای ارسال بسته‌های داده بود.

آرپانت اولین شبکه‌ای بود که پروتکل TCP/IP را که بعدها بخشی از چارچوب اینترنت امروزی شد، اتخاذ کرد.

یکی از محدودیت‌های شبکه کاتنت این بود که داده‌ها همیشه به همان شکلی که ارسال شده بودند، دریافت نمی‌شدند. پوزین همچنین پروتکل TCP/IP را اجرا نکرد.

این پروتکل به ارائه ارتباط پایانه به پایانه پرداخته که بطور دقیق شکل فرمت بسته‌های داده را بسته به شکل و محل ارسال آنها تعیین می‌کند.

این بسته‌ها سپس آدرس‌دار شده، با اولین رایانه یا دستگاه پردازشگر منتقل می‌شود و پروتکل TCP/IP چگونگی دریافت داده توسط دستگاه دوم را کنترل می‌کند.

این پروتکل‌ها جایگزین پروتکل‌های اولیه‌ای شدند که توسط کاتنت و آرپانت ارائه شده بود چرا که شیوه بسیار موثرتری برای ارسال اطلاعات محسوب می‌شد.

این امر پایه شبکه داخلی شد که بعدها به نام اینترنت مختصر شده و عبارت کاتنت را منسوخ کرد.