جانم فدای اختراع

هر کدام از ابزارها و دستگاه هایی که ما در زندگی عادی خود از آنها استفاده می کنیم، ثمره تلاش های بی وقفه دانشمندان و افراد زیادی بوده اند. اگر فداکاری، ریسک پذیری، شهامت و ماجراجویی این افراد نبود، ما هیچ کدام از این فناوری ها و ابزارها را نداشتیم. در ادامه به معرفی ۱۰ دانشمند و ماجراجویی می پردازیم که جان خود را فدای هدف شان کردند.

۱) «الیزابت اسکیم»: «الیزابت اسکیم» مدت کوتاهی بعد از مرگ مادر، با پزشک مادرش (دکتر «وولف») ازدواج کرد. از آن زمان، او شیفته اختراع تازه آن هنگام، یعنی اشعه ایکس شد. وی کار قبلی اش را که کتابداری بود رها کرد تا در آزمایش های شوهرش شرکت کند. آنها یک دستگاه اشعه ایکس خریدند و نخستین آزمایشگاه اشعه ایکس را در سانفرانسیسکو احداث کردند. متاسفانه آنها از عوارض اشعه ایکس آگاه نبودند و خودشان را در آزمایش ها در معرض اشعه قرار می دادند و موضوع آزمایش ها می شدند. سرانجام «الیزابت اسکیم» در نتیجه سرطان درگذشت.

۲) «لوییس اسلوتین»: وی در پروژه منهتن که هدفش درست کردن نخستین بمب هسته ای بود، شرکت داشت. در یکی از آزمایش ها او به صورت تصادفی ظرفی محتوی بریلیوم را در درون محفظه دیگری رها کرد که باعث یک واکنش خطرناک شد. بقیه دانشمندانی که در اتاق بودند، هاله آبی یونیزاسیون را مشاهده کردند و موجی از گرما را حس کردند. میزان اشعه ای که او دریافت کرد، تقریباً به اندازه اشعه ای است که در صورت فاصله ۱۵۰۰ متری از یک انفجار اتمی نصیب آدم می شود. «اسلوتین» را بلافاصله به بیمارستان بردند، اما او ۹ روز بعد درگذشت.

۳) «اتو لیلینتال»: او را پادشاه گلایدر می شناختند. «لیلینتال» یکی از پیشگامان هوانوردی بود و نخستین انسانی بود که چندین پرواز موفق با گلایدر داشت. عکس های او در همه روزنامه ها و مجلات چاپ می شد و منجر به این عقیده عمومی می شد که هوانوردی امری ممکن خواهد شد، اما در جریان پروازی در سال ۱۸۹۶، ستون مهره او بعد از سقوط از ارتفاع ۱۷ متری شکست. آخرین حرف او این بود: «فداکاری های کوچک باید انجام شوند».

۴) «ماری کوری»: «ماری کوری» نیازی به معرفی ندارد. او و شوهرش «پی یر» در سال ۱۸۹۸ رادیوم را کشف کردند و در پی این کشف، مشغول بررسی خواص این عنصر بودند. متاسفانه مشخص شد که تماس مداوم با اشعه می تواند به بیماری منجر شود. «ماری کوری» در سال ۱۹۳۴ در نتیجه ابتلا به لوسمی (سرطان خون) درگذشت.

۵) «جان گادفری پاری توماس»: او یک مهندس و اتومبیلران ولزی بود. آرزوی زندگی او شکستن رکورد سرعت مالکوم کمپل بود. به همین منظور اتومبیلی به نام «بابز» ساخت. اما در جریان تلاش برای شکست رکورد، یکی از زنجیرهای اتومبیل او پاره شد و به گردنش برخورد کرد و به مرگ فوری او منجر شد.

۶) «الکساندر بوگدانف»: او در ادامه تلاش برای جوانی همیشگی، آزمایش هایی را برای انتقال خون انجام داد. او تزریق خون را روی خودش امتحان کرد و ادعا کرد که طاس شدنش متوقف شده و دید چشمش بهتر شده است. اما او اصلاً خون های اهداکننده ها را آزمایش نمی کرد و در یکی از آزمایش ها خون فردی مبتلا به مالاریا و سل را به خودش تزریق کرد و در نتیجه عوارض این تزریق درگذشت!

۷) «جان فرانسیس دو روزیه»: او معلم فیزیک و شیمی بود. وی یکی از کسانی بود که نخستین پرواز بالن را نظاره کرده بود و همین مطلب شوق پرواز را در او ایجاد کرده بود. او نخستین کسی بود که با بالن به ارتفاع ۹۰۰ متری رسید. او کارش را در این مرحله متوقف نکرد و در تلاش بعدی در نظر داشت از فراز کانال لنگلیس از انگلیس به فرانسه برود. متاسفانه بعد از اینکه بالنش ۴۵۰ متر اوج گرفت، منفجر شد که مرگ وی را در پی داشت.

۸) «کارل اسکیل»: او یک داروساز بود و عناصر شیمیایی زیادی مثل اکسیژن، کلورین، تنگستن، منگنز و مولیبدن را کشف کرده بود. اما عادت عجیبی داشت: چشیدن کشف های جدید خود! او گرچه در یک نوبت، بعد از چشیدن سیانید هیدروژن نمرد! اما دفعه بعد پس از چشیدن جیوه درگذشت!

۹) «هنری وینستنلی»: او فانوس دریایی معروفی را در ادیستون بریتانیا احداث کرده بود. وی که از استحکام سازه اش مطمئن بود، ترجیح داد حین یک توفان در درون آن بماند. متاسفانه فانوس دریایی او در هم شکست و وینستنلی و پنج نفر دیگر در این میان کشته شدند.

۱۰) «کارل سوسک»: او کپسولی اختراع کرده بود که طبق ادعای او می توانست شخصی را به سلامت از آبشار نیاگارا بگذراند! در سال ۱۸۹۵ یک شرکت سرمایه گذاری حاضر شد به او برای آزمایش کپسول ویژه اش کمک کند. به همین منظور در یکی از مناطق تگزاس آبشاری ۵۵ متری ساخته شد. کپسول او باید بعد از فرود درون چاله پایین آبشار مصنوعی می افتاد. اما متاسفانه کپسول به لبه این چاله برخورد کرد و سوسک روز بعد درگذشت!