سیاست پولی مجموعه تدابیری است که بانک مرکزی برای تغییر در حجم پول و نقدینگی در راستای تثبیت اوضاع اقتصادی اعمال می‌کند. مسئولیت اخذ تصمیمات سیاست پولی و اجرای

سرمایه‌گذاری نوسان‌بارترین جزء مخارج كل است كه در اقتصاد كلان مورد بحث قرار می‌گیرد.[1] سرمایه‌گذاری، فراگردی است كه در آن، كالاهای سرمایه‌ای برای تولید كالاها و یا خدمات

واژه ارز از مصدر "ارزیدن"در بانکداری بین‌المللی به‌معنای پول خارجی است که گاهی صفت خارجی را هم به ارز می‌افزایند و به‌صورت ارز خارجی به‌کار می‌برند؛ تا وجه تمایز

ویلفردو پارتو در سال 1848 در پاریس متولد شد. وی فرزند یك تبعیدی از ایتالیا بود. او تحصیلات خود را در فرانسه آغاز كرد؛ ولی آن‌را در ایتالیا ادامه

خراج در لغت به‌معنی درآمد، سود، پاداش، عطیه و محصول زمین، به‌کار رفته است؛ ولی به‌مرور زمان به مالیات تخصیص یافت. این کلمه در اصل از زبان‌های دیگر وارد

آرتور پیگو در 18 نوامبر 1877 در شهر راید در جزیره ویت جنوب انگلستان متولد شد. وی فرزند یك افسر بازنشسته ارتش بود. او در جوانی بورس تحصیلی مدرسه

بازار مكان و یا موقعیتی است كه در آن، خریداران و فروشندگان، كالاها و خدمات و منابع را خرید و فروش می‌كنند. برای هر كالا، خدمت یا منبعی كه

در 26آوریل سال 1996و در شهر شانگهای چین پنج کشور جمهوری فدراتیو روسیه، جمهوری خلق چین، جمهوری قزاقستان، جمهوری قرقیزستان و جمهوری تاجیسکتان با هدف تقویت اعتماد متقابل و

فریدریک هایک یکی از متفکرین لیبرال و نامدار اقتصادی در قرن بیستم میلادی است. هایک همراه با لودویگ فون میزس (Ludwig von Mises: 1881-1973)، اقتصاددان برجسته اتریشی، رهبری مکتب

نهادگرایی یک نوع تجزیه و تحلیل اقتصادی است که نقش نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را در تعیین وقایع اقتصادی مورد تأکید قرار می‌دهد. این حرکت از اواخر قرن

اجاره در لغت به‌معنای رهانیدن و به فریاد رسیدن[1]و در اصطلاح فقهی، قراردادی است که به‌سبب آن، مستأجر در برابر مالی که به‌موجر می‌پردازد، برای مدت معیّن، مالک منافع

واژه دولت، از ریشه لاتینی"stare" به‌معنی ایستادن، و به‌صورت دقیق‌تر، از واژه "status" به‌معنی مستقر و پابرجا گرفته شده است. این لفظ معمولا به چیزی اطلاق می‌شود که مستقر

واژه Bond در لغت به‌معنای قید، بند، زنجیر، قرارداد الزامآور، عهد و میثاق، هرچیزی که شخص را مقیّدسازد، معاهده، قرارداد، کفیل، رابطه، پیوستگی، ضمانت، تضمین‌نامه یا تعهدنامه دایر به

جان کنت گالبرایت را می‌‌توان یکی از بزرگترین اقتصاددانان قرن بیستم محسوب کرد؛ وقتی در زمستان سال 2006 سردبیر یکی از پرنفوذترین نشریه‌های اقتصادیِ[1] دگراندیش با دعوت به یک

الگوی IS-LM از اساسی‌ترین الگوهای تحلیلی اقتصاد کلان است. این الگو به‌وسیله منحنی‌های IS و LM به شرح و تحلیل رابطه میان نرخ بهره (r) و درآمد ناخالص ملی