كارشناسي ارشد هوافضا - گرایش‌ها و ابعاد مختلف این رشته

گرایش‌ها و ابعاد مختلف این رشته در كارشناسی ارشد

این رشته پنج گرایش دارد:

- آیرودینامیك

- جلوبرندگی

- مكانیك پرواز

- سازه‌های هوافضایی

- سوانح‌ هوایی و صلاحیتهای‌پروازی

«آیرودینامیك» به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده می‌پردازد و مهندس هوا فضا با فراگیری این علم به تحلیل جریان‌های پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهای آئرودینامیكی امكان بررسی پایداری و طراحی سازه را فراهم می‌كند.
«جلوبرندگی» به مطالعه و بررسی سیستم‌های جلوبرنده اعم از موتورهای پیستونی، توربینی، راكت‌ها و نحوه تولید نیروی رانش در آن‌ها می‌پردازد.
«مكانیك پرواز»‌ به مطالعه و بررسی رفتار و حركات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئرودینامیكی، هندسی و وزنی می‌پردازد و در واقع علم مكانیك پرواز از «عملكرد» تشكیل می‌شود و «عملكرد» به بررسی برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازی در سرعت‌های مختلف و پایداری و كنترل وسایل پرنده می‌پردازد.
«سازه‌های هوافضایی» به مطالعه و بررسی سازه‌های هواپیما و دیگر وسایل پرنده می‌پردازد و هدف آن طراحی سازه‌هایی است كه علاوه بر استحكام كافی در برابر بارهای آئرودینامیكی و سایر بارهای استاتیكی وارد بر وسایل پرنده، حداقل وزن ممكن را نیز داشته باشند.