به گزارش خبرگزاري فارس، اثر انگشت كه براي اولين بار در قرن نوزدهم ميلادي گزارش شد، هنوز به عنوان مدرك مهمي در تحقيقات جنائي استفاده ميشود. بنابراين تلاش ميشود كه روشهاي انگشتنگاري بهبود داده شوند. اثرهاي انگشت نامرئي را ميتوان با استفاده از عملياتهاي شيميايي (مولكولهاي هدفي كه تمايل دارند، روي اثرهاي انگشت ترسيب شوند) آشكار كرد.
زانث اسپيندلر در دانشگاه فناوري سيدني و همكارانش پادتنهاي پيونددهنده با اسيد آمينه را به نانوذرات طلا متصل كردند و آنها را در آشكارسازي اثرهاي انگشت به كار بردند. اسيدهاي آمينه در اغلب اثرهاي انگشت يافت ميشوند. اين محققان براي تقويت و تصويربرداي از اين اثرها، از پادتنهاي ثانويهي فلورسانت قرمزي استفاده كردند كه به پادتنهاي پيوندداده با اين نانوذرات، ميچسبند.
اسپيندلر گفت: ايده اين بود كه روي ساختارهاي سختي مانند نانوذرات، پادتنها بهتر توزيع خواهند شد. آنها جزئيات بيشتري به ما خواهند داد و مقدار زيادي از پادتنها روي سطح اثر انگشت قرار خواهند گرفت. موقعي كه رنگدانه آلي را روي اين سطح گذاشتيم، پاسخ رنگدانهاي بسيار شفافتري بدست آمد. با اين حال هنوز كاملا روشن نيست كه اين نانوذرات چگونه كار ميكنند. چنين عملكردي ممكن است كه به سطح ويژه بزرگشان مرتبط باشد.
اين روش جديد مبتني بر نانوذره براي بازسازي اثر انگشتي استفاده شد، به خوبي عمل كرد. با اين حال روشهاي مرسوم تقويتكنندگي اثر انگشت هنوز براي اثرهاي انگشت تازه بهتر كار ميكنند. اثرهاي انگشت تازه براي قابلحل نگه داشتن اسيدهاي آمينه به انداز كافي آب دارند و با افزودن معرفها، آنها تمايل به شستهشدن و خارجشدن دارند.
اسپيندلر توضيح داد: ما ديگر روشها را بررسي ميكنيم و تلاش ميكنيم كه اسيدهاي آمينه را روي سطح نگه داريم و اميدواريم كه معرفي پيدا كنيم كه براي هر اثر انگشتي با هر طول عمري كار كند.