یک شاخه گل یا یک سبد احترام به مقام استاد و هدایایی که استادان پس دادند

---

به پاسداشت والاترین مقام جامعه و به بهانه روز معلم سراغ استادانی رفتیم که مویشان سپید شده و پشتشان در کرسی استادی خمیده، پای حرفهایشان نشستیم وآنها از بهترین هدیه هایی که دوست دارند از شاگردانشان بگیرند و هدایایی که از آنها قبول نکردند، گفتند. به راستی چه هدیه ای می تواند شایسته سالها علم اندوزی و علم آموزی باشد؟
پرتال دانشگاهی به نقل از  مهر، همهمه کلاس اجازه نمی دهد صدای دانشجویان به یکدیگر برسد، ناگهان با چرخش در، همه سرجایشان می مانند و این تنها سکوت است که آتش همه صداها را خاکستر می کند... استاد وارد کلاس می شود و سکوت دانشجویان همراه با زمزمه سلام می شود.

به احترام استاد و رسمیت کلاس همه ساکت می شوند و کم کم جزوه و کتاب و شاید کمی استرس جای تمام آن همهمه ها را می گیرد. استاد درس را شروع می کند.

می گویند تنها توجه به درس و علاقه به آن است که استاد را خوشحال می کند، اما در این میان دانشجویانی هستند که می خواهند با دادن هدیه ای در مناسبتهای مختلف از مقام استاد قدردانی کنند. عده ای که تنها در روز معلم یاد توجه به درس و استاد می افتند و عده ای هم که می خواهند با دادن هدیه هم دل استاد را شاد کرده و هم به یک خیال واهی خود یعنی گرفتن نمره جامه عمل بپوشانند!

امروز؛ پنجشنبه 12 اردیبهشت ماه سالروز شهادت استاد عرصه علم و قلم، شهید مرتضی مطهری است، روزی که بهانه ای است برای گرامیداشت و تشکر از استادان.

این گزارش کوشیده تا ضمن گفتگو با برخی استادان دانشگاه، نظراتشان را درباره بهترین هدیه هایی که از دانشجویان می توانند بگیرند جویا شود، اینکه اصلاً استادان علاقه ای به دریافت هدیه دارند یا خیر.

رابطه هدیه گرفتن و غرایز!

از نخستین استادی که سوالم را درباره این موضوع پرسیدم، خنده ای کرد و با شوخی گفت: "دانشگاه پولمان را بدهد خوشحال تر می شویم".

این استاد دانشگاه که علوم سیاسی و مسائل جهان را تدریس کند و همیشه به گفته دانشجویانش روی میز می نشیند و با شاگردهایش خیلی خودمانی صحبت می کند، بر این باور است که اصولاً هدیه گرفتن و هدیه دوست داشتن به غریزه انسانها بستگی دارد.

دکتر جزایری درباره هدیه هایی که گرفته می گوید: اصولاً هدیه ای قبول نمی کنم به خصوص اینکه اگر بفهمم قصد و غرض این هدیه گرفتن نمره هم باشد، چون دانشجویانم همیشه خیالشان از بابت نمره دادن من راحت است.

"رفاقت با دانشجویان برای من بهترین هدیه است"، این را دکتر جزایری به عنوان بهترین هدیه از شاگردش مطرح می کند و می گوید: " گاهی اوقات تنها در حد یک شاخه گل هدیه ای قبول می کنم."

استادی که هدیه ها را پس می دهد

استاد دیگری مدیر گروه زبان انگلیسی است و سالهای سال است کلاسهای درسش را صبحهای دوشنبه و چهارشنبه از ساعت 8 تا 12 ظهر برگزار می کند.

او توجه به درس را ارزنده ترین هدیه می داند، اما درباره هدایایی که از دانشجویانش می پذیرد، می گوید: " اگر دانشجویان هدیه ای بدهند جلوی خودشان آن را می بینم و اگر بیشتر از خودکار یا کتاب یا حتی گل باشد، هدیه را پس می دهم و ناراحت هم می شوم."

فقط درس و بس

یکی دیگر از استادان دانشگاه آزاد که سالهاست گرد و غبار کلاس و درس بر موهایش نشسته و کمرش خمیده شده، تنها احترام به استاد و توجه به درس را بهترین هدیه از سوی شاگردانش عنوان می کند.

استادی که مطالعه را بهترین هدیه می داند

استاد دیگری که در یکی از دانشگاههای تهران تدریس می کند و سروکارش با روانشناسی است، شیوه تکریم استاد را خیلی با اهمیت می داند. به باور دکتر فتحی، همین که دانشجو با لبخندی بر لب، احترامی دو برابر و همراه با یک شاخه گل به سمتش می آید و می توان به راحتی یک دنیا هیجان را در چشمانش برای دادن این هدیه دید، بسیار ارزشمند است.

از نظر دکتر فتحی، مطالعه دانشجویانش برایش از هزاران هدیه مادی با اهمیت تر است؛ به گفته این استاد دانشگاه بیشتر دانشجویان کارشناسی دنبال اعطای هدیه به استادان خود هستند.

یک دیالوگ

پس از اتمام کلاس درس، دانشجویی با یک پاکت به سمت استادش رفت و با گفتن " استاد قابل شما را ندارد " هدیه اش را داد و تا خواست کلاس را ترک کند، استاد به سمت دانشجو رفت که هدیه را پس دهد.

استاد: من این هدیه را واقعاً قبول نمی کنم

شاگرد: خیالتان راحت، هدیه سنگینی نیست

استاد: اگر ادکلن یا هر چیز دیگری باشد سریع بر می گردانم، فقط در حد کتاب یا قرآن قبول می کنم

شاگرد: استاد خیالتان راحت، در همان حد کتاب است

دکتر صبوری، هنوز لپ تاپش را خاموش نکرده، با سورپرایز دانشجویش مواجه می شود، از او درباره هدیه هایی که می گیرد، سوال می کنم که در این باره تنها هدیه هایی را که ممکن است دانشجو از یکی از اماکن مقدس نظیر مکه مکرمه تهیه کرده باشد به عنوان تبریک و هدیه می پذیرد.

این استاد گروه آمار، از هدیه هایی گفت که بارها و بارها آنها را به دانشجویانش بازگردانده و بر این باور است که هیچ دینی به دانشجو ندارد، مگر دانشجویانی که در یک ترم وظیفه تدریس به آنان را دارد.

یک سورپرایز سخت

شاید هماهنگی اش سخت باشد، اما دانشجویان یک کلاس تصمیم گرفتند برای شاد کردن استاد در روز معلم، کارهای کلاسی خود را که به گفته خودشان خیلی هم سخت بود آماده کرده و استاد ناامید را سورپرایز کنند؛ یکی از این دانشجویان می گوید: " تکلیف کلاسی خیلی سخت بود اما برخی دانشجویان تدریس جلسه گذشته استاد را ضبط کرده بودند، تصمیم گرفتیم کل تکالیف را با هماهنگی هم انجام دهیم تا استاد را کمی خوشحال کنیم."

مودب باشید!

یکی از استادان دانشگاه که علاوه بر تدریس به امور اداری دیگر هم مشغول است، پس از شنیدن این سوالات لبخندی زد و در چند کلمه تنها توجه به درس و با ادب بودن را دو مولفه ای دانست که می تواند همیشه از سوی شاگردهایش خوشحالش کند.


این گزارش تنها قطره ای از نظرات 65 هزار استادی بود که در دانشگاههای کشور تدریس می کنند و اگر قرار بود کتابی از 65 هزار نظر چاپ شود، شاید دانشجویان بیشتر قدر اساتید و در مکتب استاد بودن را می دانستند و برای جایگاه استادی حرمت بیشتری قائل می شدند.

رسیدن به مقام والای معلمی و استادی همیشه برای همه و در همه جای دنیا افتخار و مباهات به همراه دارد. این مقام را نه کسی می تواند به درستی ارج نهد و نه کسی می تواند تقدیر شایسته و در خوری از آن داشته باشد تنها در چنین ایامی مانند روز معلم است که می توان این جایگاه پراهمیت و دلسوزانی را که به جرأت می توان گفت عاشقترین ها هستند به جامعه یادآوری کرد.

----------------