تبیین راهبردهای ۹ گانه سیاستگذاری متناسب با رونق تولید

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی راهبردهای نه گانه این دبیرخانه را در حوزه سیاستگذاری و برنامه ریزی متناسب با رونق تولید تبیین کرد.

به گزارش پرتال دانشگاهی و به نقل از خبرگزاری مهر به نقل از شورای عالی انقلاب فرهنگی، سعیدرضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به مناسبت آغاز سال جدید و نام گذاری آن با عنوان سال «رونق تولید» پیامی را خطاب به وزرا و رؤسای نهادهای عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، اعضا حقیقی و شوراهای اقماری و کمیسیون‌ها و کمیته‌های تخصصی شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان راهبرد ادامه کار دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۹۸ در حوزه سیاستگذاری و برنامه‌ریزی متناسب با «رونق تولید» تدوین کرده که متن آن به شرح ذیل است:

به نام خداوند بخشنده و مهربان

سیاستگذاری و برنامه‌ریزی فرهنگ مبنا و دانش بنیان برای رونق تولید

 

با لطف و فضل پروردگار و توکل بر خدای قادر و توانا و با ره یافتن از مسیر ترسیم شده رهبر حکیم انقلاب اسلامی آیه الله العظمی خامنه‌ای، سال ۱۳۹۸ را با فراست و توانایی آغاز می‌کنیم و با همه وجود در مسیر تقویت انقلاب اسلامی و ارزش‌های بنیادین انقلاب مبتنی بر گام دوم انقلاب همت خواهیم کرد که الحق ترسیم کننده مسیری الهی در ادامه راه انبیا صلوات الله علیهم اجمعین، ائمه معصومین علیهم‌السلام، شهدا و صدیقین و همه مؤمنین دل به خدا سپرده است. بر این باور و جهان‌بینی الهی و با توجه به انتخاب خردمندانه سال ۱۳۹۸ بعنوان سال «رونق تولید» نکاتی را در حوزه سیاستگذاری و برنامه‌ریزی متناسب با رونق تولید، خطاب به وزرا و رؤسای نهادهای عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، اعضا حقیقی و شوراهای اقماری و کمیسیون‌ها و کمیته‌های تخصصی شورای عالی انقلاب فرهنگی بعنوان راهبرد ادامه کار شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۹۸ به استحضار می‌رساند:

 

۱) جنگ چند جانبه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بر علیه ملت شریف ایران نیازمند راهبرد مؤثر و متناسب با اهداف گام دوم برای «رونق تولیدکشور» است: در مسیر تحقق رونق تولید، مهمترین امر «قطع امید از گشایش در تحریم‌ها» و امید نبستن به آمریکا و اروپا و هر قدرت خارجی که استقلال جمهوری اسلامی را به مخاطره می‌اندازد است. باید دشمن و روش‌های دشمنی را در یک پیوستار اقتصادی، فرهنگی و سیاسی شناخت. باید توجه داشت ما در معرض یک جنگ چند جانبه اقتصادی، سیاسی، امنیتی و فرهنگی هستیم؛ بقول رهبری حکیم انقلاب اسلامی باید قدرت بازدارندگی برای خطرزایی های احتمالی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را تقویت کنیم. در واقع در جنگ نظامی با مجهز شدن جمهوری اسلامی و «تقویت توان دفاعی»، دشمن اجازه تعرض را به خود نداد. در حوزه اقتصادی هم باید این ظرفیت را فراهم کنیم که تحریم‌های دشمن را بی ثمر کند و سستی و ناامیدی را به جبهه دشمن منتقل کند. به بیان رهبر عزیز انقلاب حضرت آیه الله خامنه‌ای، «سیاست و قدرت در غرب، در دولتهای غربی اعمّ از آمریکا و اروپا، هم ظالم است، هم زورگو است، هم بی‌منطق است، هم زیاده‌خواه است که چنین دولت‌هایی به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند».

۲) رونق بخشیدن به تولید یک مسیر چند وجهی و یک پدیده چند رشته‌ای است که باید به همه وجوه آن توجه کرد: تولید برآیندی است از دانش، فرهنگ کارگروهی، همکاری و مسئولیت‌پذیری، فناوری و همکاری بین‌رشته‌ای و همت و کار و تلاش ملی که وجه مشترک همه آنها دانش‌مبنا بودن و فرهنگ‌مبنا بودن مسیر رونق تولید است. بر این مبنا باید به همه عوامل اثر گذار بر رونق تولید توجه کرد و بر مبنای «دانش یکپارچه» همه دانش‌های مرتبط با رونق تولید را به استخدام تولید در آورد و لازم است هم در سیاستگذاری‌های علم و فناوری و هم در فرهنگ به این امر توجه شود. رونق تولید پیوستاری از «رونق دانشی»، «رونق فرهنگی» و البته «رونق در روش‌ها و فرآیندهای تولید» و «اصلاح مکانیسم‌های ارتباطی» است. در واقع رونق دانشی محصول گسترده‌شدن خلاقیت‌ها و نوآوری‌های دانشی و همکاری فراگیر بین دانشمندان و پژوهشگران علم و فناوری است. رونق فرهنگی هم برآیندی است از نشاط و شادابی همراه با امید به آینده و همکاری و همدلی که «فضای فرهنگی پر رونقی برای تولید ایرانی» فراهم می‌کند. رونق در روش‌ها و فرآیندهای تولید هم مرتبط با افزایش بهره‌وری و برطرف کردن اختلال‌ها و موانع تولید است. در این مسیر هوشمندسازی و الکترونیک کردن مسیرهای تولید و خدمات قبل از فروش؛ هنگام فروش و بعد از فروش اهمیت پیدا می‌کند. باید توجه داشت که بدون ظرفیت‌سازی‌های دانش بنیان و فرهنگ مبنا، رونق تولید در نهایت یک «رونق زودگذر» خواهد بود و از پایداری دراز مدت برخوردار نخواهد بود. در عین حال می‌توان برنامه‌هایی با برش‌های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت رونق اقتصادی را دنبال کرد که منتهی به «رونق پایدار تولید» شود. رونق پایدار تولید، ضمن توجه به کارآمدی و بهره‌وری بالا و والا، همزمان به «سلامت و تعالی الهی انسان»، «محیط زیست»، استفاده مفید و مؤثر از انرژی و توان جوانان، همکاری و مشارکت همه اقوام و اقلیت‌های اجتماعی و دینی توجه می‌کند.

۳) متناسب‌سازی رونق تولید با فرهنگ و علم و فناوری، یک اصل مهم و محوری است: رونق پایدار تولید و در یک دامنه بزرگ‌تر «رونق پایدار اقتصادی» که به همه عوامل تولید و همه موانع تولید بصورت همزمان توجه می‌کند، الزامات پایه‌ای و زیربنایی دارد که بخش مهمی از آن به زیرساخت‌های منابع انسانی بر می‌گردد. خوشبختانه مزیت و دستاورد بزرگ جمهوری اسلامی ایران طی ۴۰ سال گذاشته تأمین و تربیت منابع انسانی جوان و خلاق بسیار تواناست که در رقابت‌های جهانی با قدرت‌های بزرگ جهانی موفق بوده و وارد عرصه رقابت در توانایی و کیفیت شده است که نمونه آن «رونق تولید علمی» است که مصادیق آن را در رتبه اول تا چهارم رشد علمی، یازده برابر شدن متوسط رشد علمی در جهان و به دست آوردن رتبه ۱۶ تولید علمی در جهان و ۵۰ برابر شدن تولید سالانه علمی در سال ۱۳۹۷ در مقایسه با سال ۱۳۵۷ است. از این منظر، پایه‌ای‌ترین منبع رونق اقتصادی در کشور، نیروی جوان و منابع انسانی متناسب با اشتغال و بازار کار است که نیازمند بازمهندسی جدید می‌باشد تا آمادگی لازم را برای ورود به دوره رونق تولید را داشته باشد. از منظری دیگر مهمترین پایه جهش تولید اقتصادی، «فرهنگ متناسب با رونق تولیدی است» که این فرهنگ نیازمند نظم، احترام به قانون، توجه به سلسله مراتب اداری، مسئولیت‌پذیری اجتماعی، رعایت اخلاق کار و تولید و از همه مهمتر توحیدگرایی، عدالت‌گرایی و مسئولیت‌پذیری الهی در قبال امروز و آینده ایران عزیز است.

۴) رابطه دانشگاه با صنعت و بازار بصورت نظام‌مند و فراگیر، بنیان مهمی برای رونق تولید و ظهور نسل جدیدی از شرکت‌های دانش‌بنیان و نوآور است: تأسیس دفاتر اشتغال در دانشگاه‌ها و رابطه دانشگاه با صنعت و بازار نه صرفاً بعنوان یک فرایند شغل‌یابی، بلکه بعنوان یک فرایند دو سویه متناسب‌سازی دانش دانشگاهی (آموزش و پژوهش) با نیازهای صنعت و بازار اعم از بخش دولتی، خصوصی و تعاونی یک اصل مهم و کانونی است. بر همین اساس نیازمند بازمهندسی جدیدی هستیم که بصورت عملی این ارتباط را به مرحله اثرگذاری واقعی بر دانشگاه و صنعت که نتیجه آن بهینه‌شدن و متناسب‌شدن رشته‌ها و دانش‌بنیان شدن مشاغل است. همچنین لازم است صنایع بزرگ کشور نمایندگی‌هایی در دانشگاه‌های مهم کشور ایجاد کنند تا این رابطه دو سویه وارد مرحله جدیدی از تحول منتهی به «رونق تولید» شود.

۵) رونق تولید به مثابه یک هدف ارزشمند است که می‌تواند منجر به رونق و نشاط ملی شود: رونق تولید یک هدف راهبردی ارزشمند است که در کنار آن هم استقلال سیاسی، هم استقلال اقتصادی و هم استقلال فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تأمین می‌شود. رونق تولید، دانش ایرانی را با نیاز بازار متناسب خواهد کرد و در پرتو آن «دانش بومی» گسترش خواهد یافت، اشتغال متناسب را افزایش خواهد داد و حجم درآمد ملی و درآمد سرانه را به‌صورت شتابنده‌ای افزایش خواهد داد. لذا رونق تولید به مثابه رونق ملی است.

۶) اصلاح نظام بروکراسی اداری و مالی و بهینه‌سازی فرآیند تولید: علاوه بر این دو بنیان مهم یعنی دانش‌مبنا بودن و فرهنگ‌بنیان بودن حرکت اقتصاد جهشی، اقدامات مهم بعدی وجود دارد که اصلاح آن نقش بنیادینی در تسهیل و اصلاح مسیر تولید دارد. یکی از مهمترین این منابع اصلاح نظام بروکراسی و به نوعی کاهش بروکراسی‌های زائد است، در این مسیر نیز نیازمند سیاستگذاری‌های مؤثر فرهنگ‌مبنا و دانش‌بنیان هستیم. وجود سلسله مراتب متکثر برای انجام کار، شخص مبنا بودن روندهای اداری، نگاه قدیمی تقسیم کار اداری و پیوند خوردن مجوزها با فرآیندهای پیچیده که در بسیاری از موارد فرد را در باتلاق‌های اداری بدون برون رفت و آغشته به فسادهای مالی قرار می‌دهد، یکی از مهمترین موانع رونق در تولید است. خروج از بروکراسی‌های پیچیده، مانع توسعه تولید و رونق اقتصادی و مستلزم دو امر همزمان است: ۱) «ایجاد سیستم و نظام اداری کارآمد» جدید بر بستر سکوهای الکترونیک با الگوریتم‌های تعریف شده قطعی و عقلانیت سیستم مبنا، که جایگزین نظام‌های موجود پر تلاطم و کم نتیجه مبتنی بر ارتباطات و کار حضوری شود تا اولاً ما را به «بروکراسی عدالت‌گرایانه و مردم‌مدار» و ثانیاً به «نظام اداری نظام‌مند الکترونیک و هوشمند» منتقل کند. استقرار دولت الکترونیک و فراگیر شدن هوشمند خدمات دولت الکترونیک ضمن کوتاه کردن فرآیندها، تأمین شفافیت مالی و اداری، سرعت بخشیدن به مسیر انجام کار و تولید، عامل مهمی در افزایش خیره کننده «بهره‌وری» و احساس موفقیت و اعتماد ملی است. ۲) ملاحظه دوم، توجه به عنصر «اعتماد» در نظام اداری است. اعتماد به مردم و کارگزاران بخش خصوصی و تقویت نظام نظارتی هوشمند و موردی می‌تواند چرخه متفاوتی از نظام اداری را بوجود می‌آورد که تسهیل کننده فرایند تولید و نزدیک‌شدن به مؤلفه‌های «جامعه اسلامی» و همچنین تقویت کننده اعتماد مردم به نظام حکمرانی است.

۷) مردمی شدن و غیر مرکزی‌سازی تولید، عامل مهمی در رونق اقتصادی است: سکوهای (پلتفرم‌ها و نرم‌افزارها) جدید مجازی از منطق «به مشارکت در آوردن همگان» از طریق ایجاد امکان دسترسی، تعامل و بازخورد در فضاهای جدید کار و زندگی در فضای دوم است که تحولی ژرف در ظهور و توسعه اقتصادهای کوچک، متوسط و بزرگ به حساب می‌آید که از این «ظرفیت جدید بزرگ» برای رونق تولید و رونق اقتصادی می‌توان بهره‌مند شد. از این منظر، اقتصاد دولتی یا اقتصاد سلسله مراتبی از بالا به پایین باید جای خود را به اقتصاد غیر مرکزی و به عبارتی «اقتصاد همه مرکزی» بدهد که