با گذشت بیش از 80 سال از تأسیس دانشگاه در ایران، در دهه‌های اخیر آموزش عالی تبدیل به پدیده ای همگانی شده، به نحوی که تقریبا اغلب جوانان در دانشگاه تحصیل کرده و یا می کنند.
با این حال و باوجود آنکه یکی از مهم ترین دلایل اقبال گسترده جوانان به آموزش عالی، ورود به بازارکار است اما به نظر می رسد فرایند آموزش و به کارگیری آن به دلیل عدم ارتقای کیفی دانشگاهها، نه تنها از هدف پرورش نیروی متخصص و کار آفرین دورافتاده، بلکه بستری برای توسعه و تولید علم برای پاسخگویی به چالش های جامعه را فراهم نمی کند. رفع این آسیب، مستلزم بررسی متخصصان امر و آسیب شناسی و در آخر ارائه راهکار به مسئولان است.
درهمین زمینه ایسنا قصد دارد تا در سلسله گفت‌و‌گوهایی نظرات و پیشنهادات اساتید برتر دانشگاه ها پیرامون راهکارهای ارتقای کیفی دانشگاهها جویا شود.
رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران با بیان اینکه باید به یک مجموعه شاخص برای سنجش سطح کیفی دانشگاهها توجه کرد،گفت: آموزش به عنوان پدیده‌ای پیچیده و چند لایه که نهایتا به گسترش قدرت تشخیص دانش آموخته منجر شود در دانشگاه‌های ما وجود ندارد.
با بیان اینکه برای ارزیابی دانشگاهها تنها معیارهای کمی کافی نیست اظهار کرد: برخی دانشگاهها به آمار تعداد مقالات تولید شده اکتفا می‌کنند و آنرا به عنوان معیاری برای سنجش شاخص‌های کیفی ارزیابی دانشگاهها در نظر می‌گیرند. البته در همه جای دنیا تعداد تولید مقالات علمی یکی شاخص در میان مجموعۀ وسیعی از شاخص‌ها است اما در ایران به شاخص انحصاری تبدیل شده است.
