رییس مرکز مطالعات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از اجرای طرح راد رتبه بندی آموزشی دانشگاهها در دانشگاه‌های علوم پزشکی خبر داد و گفت هدف از اجرای طرح راد بررسی کارکرد آموزشی دانشگاه‌های علوم پزشکی است.
رتبه‌بندی دانشگاهها بر اساس طرح راد همه شئون دانشگاه را در بر نمی‌گیرد و فقط بر کارکرد آموزشی تمرکز دارد. در این طرح دانشگاهها براساس شاخص‌های فرآیندی امتیاز گرفته و به آنها رتبه تعلق می‌گیرد.
وی با تاکید بر اینکه دانشگاهها بر اساس طرح راد سطح بندی نمی‌شوند بلکه رتبه بندی می‌شوند افزود: دانشگاهها بین رتبه های یک تا 60 رتبه‌بندی شده و شاخص‌های این رتبه بندی فرآیند ترکیبی از موارد درون داد آموزشی دانشگاه است که باعث ایجاد تمایز بین دانشگاهها می‌شود.
رییس مرکز مطالعات وزارت بهداشت با بیان اینکه ارزشیابی آموزشی دانشگاه‌های علوم پزشکی پویاست، اظهار کرد: به همین دلیل این طرح حداقل هر سه سال یک بار اجرا شده و کیفیت آموزشی دانشگاهها مورد بررسی قرار می‌گیرد. راند اول این طرح دو سال قبل اجرا شده و راند دوم آن از اوایل سال 94 اجرا خواهد شد.
دکتر یزدانی درمورد راند اول طرح راد توضیح داد: در راند اول هر دانشگاه به صورت جداگانه بررسی شد و درمورد فرآیندهایی که در آن مشکل داشت بازخورد گرفت. تا شروع راند دوم دانشگاهها یک فرصت دو سالانه برای رفع نقایص خود داشتند.طرح راد دارای یک بازخورد فرآیندی به کیفیت آموزشی دانشگاهها است بنابراین اگر دانشگاهی از نظر کیفی دچار مشکل بود و در ارزیابی این طرح این مشکل مشخص شد، دانشگاه می‌تواند این مشکل را در زمان ارزیابی بعدی اصلاح کنند و مزیت تکرار ارزشیابی همین است.
وی به این پرسش که آیا وزارت بهداشت تدبیری برای رفع نقایص دانشگاهها اتخاذ کرده یا خیر پاسخ داد: طرح راد کاملا فرآیندی است، برای مثال توسعه علمی هیات علمی یک فرآیند است که توسط مدیریت دانشگاه باید صورت بگیرد.درواقع یک استانداری توسط وزارت بهداشت مشخص شده است که دانشگاهها باید سعی کنند به این استاندارد دست یابند. از طرفی باید گفت اصلاح نقایص نیازمند منابع جدید نیست و فقط به یک بازنگری مدیریتی نیاز دارد.
رییس مرکز مطالعات وزارت بهداشت در پایان به مقایسه این فرایند در ایران با کشورهای دیگر پرداخت و افزود: در دانشگاه‌های دنیا فرایندی به نام اعتباربخشی موسسه‌ای صورت می‌گیرد که طبق آن اگر یک دانشگاه از شرایط لازم برخوردار نبود تعطیل می‌شود اما در ایران باز و بسته شدن دانشگاهها به نوعی متاثر از عوامل سیاسی بوده و نمی‌توان به راحتی یک دانشگاه را تعطیل کرد بنابراین باید سعی شود کیفیت دانشگاهها ارتقا یافته و کمبودهای آنها اصلاح شود.
