اخبار دانشگاهی کشور / اخبار دانشگاه 17 اسفند 1393 - 08 March 2015
خصوصیسازی دانشگاهها بدون نظارت کیفی به نفع کشور نیست
یک دکترای اقتصاد گفت:خصوصیسازی جهت تامین منابع مالی دانشگاه بهترین راهکار است و هزینههای دولت را کاهش میدهد اما خصوصیسازی دانشگاهها بدون نظارت بر کیفیت دانش نه تنها به نفع کشور نیست بلکه نوابغ را به حاشیه برده و باعث فرار مغزها میشود.
مسعود سعادتمهر درباره چرایی کمک مالی دولت به دانشگاهها افزود: دولت در راستای گسترش سطح دانش و همچنین فراهم کردن شرایط ادامه تحصیل برای همگان به دانشگاههای دولتی کمک مالی میکند.
وی بیان کرد: البته کمک مالی دولت به دانشگاهها در گذشته بیشتر بوده و روند خصوصیسازی و توسعه دانشگاههای خصوصی باعث شده تا دولت کمتر به دانشگاها کمک مالی کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد خرمآباد با تاکید به اهمیت افزایش اعتبار علم و عالم با اشاره به اهمیت خودگردانی مالی دانشگاهها، ادامه داد: توسعه دانشگاههای خصوصی در سالهای اخیر و رقابت این دانشگاهها در جهت پذیرش بیشتر دانشجو و گسترش مدرک و نه سواد باعث کاهش ارزش علم و عالم در حال حاضر شده است؛ به گونهای که علم به ابتذال کشیده شده و به موضوع پیش و پا افتاده در جامعه تبدیل شده است.
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: سیل بیکاران دارای مدرک بالا(صرفاً مدرک و نه سواد) باعث شده تا نوابغ و افراد باسواد نیز در میان این همه مدرک گم شوند و از آنجا که استخدامها در اکثر مواقع بر مبنای سواد و شایستگی نیست لذا بخش باسواد جامعه به تدریج در حال منزوی شدن است.
سعادتمهر اضافه کرد: بنابراین لازم نیست دانشگاهها به خودگردانی مالی برسند اما اگر این هدف در راستای خصوصیسازی مورد نظر باشد باید به شدت بر کیفیت دانش در دانشگاهها نظارت شود به عنوان مثال از تشکیل کلاسهای 60 نفری دکتری در برخی دانشگاهها ممانعت شود و برای این موارد از طرف وزارت علوم سقف کلاس تعیین شود.
این دکترای اقتصاد خاطرنشان شد: نحوه ورود دانشجو، سقف تعداد دانشجو در هر کلاس در مقاطع مختلف تحصیلی، سطح سواد اساتید، سیوه امتحان و نمره دهی و فارغالتحصیلی و... مواردی هستند که باید توسط وزارت علوم به دقت دستورالعمل شده و بر اجرای آنها نظارت شود. در این صورت خصوصیسازی دانشگاهها مفید خواهد بود.
سعادتمهر با اشاره به وضعیت مالی دانشگاهها تصریح کرد: وضعیت اقتصادی دانشگاهها کاملاً خصوصی مناسب بوده زیرا دانشجویان زیادی بدون هیچ مانعی میتوانند به این دانشگاهها ورود نموده و فارغالتحصیل از این دانشگاهها نیز چندان مشکل نیست اما دانشگاههای دولتی و نیمه دولتی با کمبود منابع مواجهند زیرا منابع مالی این دانشگاهها تابع بودجه دولت هستند و از نوسانات بودجه متاثر میشوند. از طرف دیگر سطح کیفیت در دانشگاههای دولتی( روزانه و شبانه) به دلیل وجود کنکور در ورود به این دانشگاهها و همچنین دانشگاههای نیمه دولتی مانند پیام نور به دلیل سیستم امتحانات متمرکز بالاتر از دانشگاههای کاملاً خصوصی است.
