فرهنگ كسب و كار كانادا

فرهنگ كسب و كاركانادا



كانادا در جنوب و شمال‌غرب هم‌مرز ايالات متحده‌ آمريكا است. مرز ۸۰۴۵ كيلومتري بين اين دو كشور طولاني‌ترين مرز بي‌دفاع در كل جهان است. كانادا از سوي شرق در كنار اقيانوس اطلس و از سوي غرب در كنار اقيانوس آرام قرار دارد. اين كشور از شمال به اقيانوس منجمد شمالي و شمالگان مي‌رسد.
پايتخت كانادا شهر اتاوا است، محلي كه در آن مجلس كشور و خانه فرماندار كل قرار دارد. او به صورت تشريفاتي رييس مملكت است و به عنوان نماينده ملكه اليزابت دوم در كانادا، مستعمره سابق بريتانياي كبير، زندگي مي‌كند. كانادا از نظر مساحت پهناورترين عضو مجموعه كشورهاي مشترك‌المنافع است.
حدود ۸۰ درصد مردم كانادا در شهرهايي كه كمتر از ۲۵۰ كيلومتر تا مرزهاي آمريكا فاصله دارند زندگي مي‌كنند.

آمار كلي كشور كانادا
مساحت: 9984670 كيلومتر مربع (رتبه دوم در ميان كشورهاي جهان)
جمعيت: 34 ميليون و 430هزار نفر(رتبه 36 در ميان كشورهاي جهان)
تراكم جمعيت: 4/3 نفر در كيلومتر مربع (رتبه 228 درميان كشورهاي جهان)
اميد به زندگي: مردان 78 سال – زنان83 سال
درصد افراد باسواد :99 درصد
ميزان طلاق در 1000نفر: 3/2 نفر

آمار اقتصادي
واحد پول: دلار كانادا
توليد ناخالص ملي: 1330 ميليارددلار-سرانه 39057 دلار
اشتغال: كشاورزي 3درصد –صنعت 22 درصد- خدمات 69 درصد – بيكار 7 درصد
صادرات عمده: وسايل نقليه و قطعات آنها، ماشين‌آلات و تجهيزات صنعتي، محصولات و فرآورده‌هاي مختلف انرژي، مولدهاي صنعتي
مقاصد صادرات: آمريكا 85 درصد -اروپا 5 درصد - ژاپن3 درصد -انگلستان 2 درصد
واردات عمده: ماشين‌آلات و تجهيزات صنعتي، مواد اوليه و مصرفي-حامل‌هاي انرژي
منابع واردات: آمريكا 59 درصد - اروپا 10 درصد - چين 7 درصد -ژاپن4 درصد
كانادا يكي از كشورهاي عضو گروه هشت است. اين كشور داراي منابع معدني غني، صنايع پيشرفته (همچون خودروسازي، صنايع شيميايي و نفت، صنايع غذايي، چوب و كاغذ، صنايع معدني و فلزي و شيلات) و محصولات فراوان كشاورزي (از جمله گندم، دانه‌هاي روغني، ميوه، سبزيجات و توتون) است.
كانادا به ۱۰ استان و ۳ قلمرو تقسيم شده‌است. استان‌ها در مجموع استقلال زيادي از دولت مركزي دارند، اما، درجه اين آزادي عمل در نزد قلمروها كمتر است. مهم‌ترين استان از لحاظ اقتصادي و سياسي استان انتاريو مي‌باشد كه شهرهاي تورنتو و اتاوا در آن قرار دارد.
استان‌ها عهده‌دار چرخاندن برنامه‌هاي اجتماعي كشور هستند و همراه دولت فدرال به جمع‌آوري ماليات مي‌پردازند. همزمان، دولت فدرال مي‌تواند برنامه‌هاي ملي خود را به سرتاسر كشور معرفي كند، ولي اختيار شركت در اين برنامه‌ها با خود استان‌ها است. دولت فدرال عهده‌دار ميزان كردن ثروت ميان استان‌هاست، و براي اين منظور همه‌ ساله مقداري از درآمدهاي استان‌هاي پردرآمد را ميان استان‌هاي كم‌درآمد پخش مي‌كند. تمامي استان‌ها و قلمروها مجلس قانون‌گذاري مخصوص خود را دارند.
كانادا كشوري نوين و داراي فناوري پيشرفته‌است و توان تامين انرژي سوختي خود از منابع درون‌مرزي را دارد. اين كشور داراي منابع گسترده طبيعي است و برخي از استان‌هاي آن وابستگي سنگيني به استفاده از اين منابع دارند. آب و هواي كانادا روي هم رفته سرد و در بيشتر نقاط قطبي است. البته آب و هوا در بخش جنوب غربي، جايي كه شهر ونكوور و جزيره‌ ونكوور از استان بريتيش كلمبيا در آن قرار دارند، معتدل است. تورنتو نيز از شهرهاي مهم اين كشور است. كانادا از نظر فعاليت‌هاي بورسي در دنيا بين ۱۰ كشور مهم قرار دارد.

فرهنگ كسب‌وكار در كانادا
در اين هفته كه به بررسي مجزاي كشور كانادا اختصاص داده شده است، اطلاع جامعي پيرامون فرهنگ تجاري و فضاي كسب‌وكار اين كشور ارائه‌ مي‌شود، كه مي‌تواند ياريگر شما در تعامل موثرتر با مشتريان و شركاي كانادايي باشد. هرچند هر كدام از زير رده‌ها بر يك زمينه خاص در فرهنگ كسب‌وكار در كانادا تمركز دارد، پيشنهاد مي‌شود اين بخش‌ها به ترتيب چاپ و مورد بررسي‌قرارگيرند.
ممكن است پس از مطالعه‌ اين بخش پيرامون فرهنگ كسب‌وكار كانادا، به مطالعه فرهنگ تجاري ساير كشورهايي كه با آنها سروكار داريد، احساس نياز كنيد. در آينده نزديك اين كشورها نيز مورد بررسي‌ قرار خواهند گرفت.

پيشينه كسب و كار در كانادا
به‌رغم نزديكي جغرافيايي كانادا و ايالات متحده، تفاوت‌هاي آشكاري بين رويكرد كانادايي و آمريكايي به كسب و كار وجود دارد و گاه گفته مي‌شود كانادايي‌ها در اين زمينه از هر پيش فرضي كه در مورد آنها در نظر گرفته شود مستثنا هستند.



كانادا يك نيروي اقتصادي بزرگ و با طراوت، با جمعيتي بالغ بر سي ميليون نفر است. اين كشور داراي چندين شركت معتبر در ابعاد جهاني و صنعت صادرات فوق‌العاده قدرتمند و موفق است. كانادا به تنهايي شايستگي مورد بررسي قرار گرفتن به صورت منفك و مجزا – و نه به عنوان همسايه ايالات متحده- را دارد.

ساختارهاي فضاي كسب و كار در كانادا
ارائه تصويري شفاف از هرگونه رهيافت كانادايي در زمينه ساختار‌هاي كسب و كار دشوار است؛ چرا كه بسياري شركت‌هاي كانادايي رويكرد‌هاي سلسله مراتبي سنتي را كنار گذاشته و به ساختار‌هاي مورب و مسطح روي آورده‌اند.
اين فرآيند باز مهندسي تجاري مدتي است كه به كار گرفته مي‌شود، اما شركت‌ها و بخش‌هاي مختلف در سطوح متفاوتي از اين چرخه قرار دارند. بنابراين به همان ميزان كه براي بازديدكننده خارجي امكان مواجهه با شركت‌هايي كه در آنها رويكرد سلسله مراتبي ساختار يافته وجود دارد، محتمل است كه وي با سيستم‌هايي بسيار مسطح و باز رو به رو شود.
بنابراين حداكثر بررسي و مطالعه پيرامون تمام مشتريان و يا عرضه‌كنندگان كانادايي، پيش از برقراري هرگونه ارتباط، حائز اهميت است.
به عنوان يك فرمول عمومي ‌مي‌توان بيان كرد كه هر چه فاصله از مراكز عمده جمعيتي بيشتر باشد، احتمال مواجهه با شركت‌هايي با ساختار‌هاي سلسله مراتبي سنتي بيشتر است.

فرهنگ و حقوق كانادا
كانادا يك كشور پهناور است. اين كشور داراي محيط‌هاي طبيعي آب و هوا و البته مردم گوناگون است. همان طور كه شيوه زندگي اين مردم متنوع است. به‌رغم اين تنوع، مردم كانادا ارزش‌هاي اجتماعي مشتركي را قبول دارند كه تاثير مستقيم روي زندگي اجتماعي آنها مي‌گذارد. اين ارزش‌ها عبارتند از: غرور فردي، اعتقاد به برابري و تنوع و احترام براي همه افراد در جامعه و موسسات و... در كانادا حقوق زنان، مردان، كودكان و سالمندان همه به طور مساوي محترم است. اين ارزش‌ها، كانادا را به كشوري صميمي، امن و در پي صلح و امنيت هر چه تمام تر براي ساكنانش تبديل مي‌كند.
مردم كانادا انصاف و عدالت را براي خود، فرزندان خود و خانواده خود مي‌خواهند و اكثر آن‌ها در مقابل نيز عادلانه با ديگران - هر كسي كه باشد - برخورد مي‌كنند.
مردم كانادا ارزش همكاري را درك مي‌كنند. در يك كشور به بزرگي و تنوع مردمي‌و فرهنگي كانادا، مردم بايد قادر به حل و فصل و يا ناديده گرفتن اختلافات كوچك بين خودشان باشند تا به هدف نهايي كه زندگي خوش و مسالمت‌آميز است، برسند.
مردم كانادا به برابري اعتقاد دارند. هر فرد در برابر قانون مساوي است. زنان و مردان از فرصت‌هاي برابر برخوردار هستند. كانادا و مردم آن به ساير مردم اجازه مي‌دهند آن طور كه دوست دارند رفتار كنند. البته تا جايي كه آزادي و آسايش ديگران را محدود نكنند. مردم كانادا حقوق و آزادي‌هاي خود را كه بدون توجه به مسائلي مانند سن، جنس، نژاد، قوميت، رنگ، مذهب، ناتواني رواني يا جسمي و... به طور مساوي به آنها تعلق مي‌گيرد، مي‌شناسند. به عنوان يك مهاجر تازه وارد، شما نيز بايد از حقوق و مسووليت‌هاي خود آگاه باشيد. حق مشاركت در جامعه كانادايي مانند يك تعهد براي كمك به موفق شدن جامعه است. شهروندي و داشتن تبعيت كانادايي يعني اهميت دادن به مشاركت در جامعه با اين هدف كه كانادا را به كشور حتي بهتري تبديل كنيم.
مردم كانادا به احترام به محيط طبيعي خود و حفاظت از آن براي آينده بسيار اهميت مي‌دهند. كانادايي‌ها معتقدند كه رشد اقتصادي نبايد به قيمت از دست دادن يا آسيب رساندن به محيط زيست سالم و رفاه اجتماعي باشد. كارهاي ساده‌اي وجود دارد كه با انجام آنها مي‌توان به سوي توسعه پايدار حركت كرد. مثلا شركت در برنامه‌هاي بازيافت -كه در آن زباله به مواد قابل استفاده تبديل مي‌شود، كاهش مصرف انرژي توسط خانواده‌ها؛ نگهداري و رعايت پاكيزگي در پارك‌ها و خيابان‌ها با قرار دادن زباله در ظروف مخصوص زباله، استفاده از حمل و نقل عمومي، دوچرخه سواري يا پياده روي به جاي استفاده از خودرو شخصي و...

آداب و رسوم مردم كانادا
* اگر به عنوان يك خارجي تصادفا به ميزبان خود بي‌احترامي‌ كنيد ممكن است بخشيده شويد، ولي شايد دوباره دعوت نشويد‌!


* كانادايي‌ها به خصوص در شهرهاي كوچك و اجتماعات محلي به افراد كاملا غريبه سلام مي‌كنند. مودبانه است كه به همان صورت پاسخ داده شود‌.
* اغلب اوقات وقتي از كانادايي‌ها تشكر مي‌شود آنها جواب مي‌دهند «خواهش مي‌كنم» و انتظار دارند شما نيز به همان گونه رفتار كنيد، در غير اين صورت ممكن است تصور شود شما بي‌ادب هستيد.
* در كانادا معمول نيست كه از افراد سوالات خصوصي مانند سن يا ميزان درآمدشان پرسيده شود، چنين سوالاتي گستاخي محسوب مي‌شود‌. برعكس آمريكا كه معمول است‌.
* از كانادايي‌ها نپرسيد كه آمريكايي هستند يا نه، چون خيلي ناراحت مي‌شوند و آن را توهين قلمداد مي‌كنند.
* در كانادا غير رسمي‌و غير تشريفاتي بودن بي احترامي‌محسوب نمي‌شود.
* وقتي به فردي معرفي مي‌شويد‌، معمول است او را به همان نامي‌كه معرفي شده است بناميد.مثلا اگر به اسم كوچك معرفي شود مي‌توانيد او را به همان اسم صدا كنيد‌. معمولا كانادايي‌ها تشريفات يا هرگونه احترام اجتماعي به خاطر سن يا موقعيت را دوست ندارند و خيلي سريع مي‌گويند لطفا مرا به نام كوچك صدا بزنيد.
* بعد از معرفي به كسي جملاتي مانند «از آشنايي با شما خوشوقتم» را بگوييد و محكم دست بدهيد. اگر كسي حال شما را پرسيد معمول است، پاسخ دهيد «خيلي خوب‌، ممنونم» (حتي اگر حالتان خيلي بد باشد.)
* در كانادا هنگام خداحافظي مرسوم نيست كه دوباره دست بدهيد‌، اگر چه بعضي افراد اين كار را انجام مي‌دهند.
* معمولا در كانادا مرسوم نيست مردان يكديگر را ببوسند يا بغل كنند‌، هرچند اين كار به مليت و اصالت قومي‌افراد بستگي دارد.
* اگر به شام دعوت شديد مرسوم است كه هديه كوچك مثل يك دسته گل يا يك بسته شكلات همراه خود»ببريد.
* در انتخاب گل دقت كنيد از نظر بعضي گل ميخك به معني بديمني است‌، گل داوودي مخصوص قبرستان است و گل رز نشانه عشق است.
* اگر در منزل كسي چند روز مهمان هستيد مرسوم است وقتي مي‌خواهيد منزل ميزبان خود را ترك كنيد، هديه كوچكي به وي بدهيد.
* بسياري از كانادايي‌ها سيگار نمي‌كشند. سيگار كشيدن در مكان‌هاي سر پوشيده بي‌ادبي است و به طور كلي در منزل كسي قابل قبول نيست.
* كانادايي‌ها اغلب راحت و غيررسمي ‌لباس مي‌پوشند، اما در محل كار داراي مقررات پوششي جدي و رسمي‌هستند.
* در بعضي از محيط‌هاي كاري روزي را كاركنان مي‌توانند لباس غيررسمي ‌بپوشند (معمولا جمعه) البته لباسي مثل شلوار جين نه لباس‌هاي غيرمتعارف به اين رسم اصطلاحا Dress - Down مي‌گويند‌.
* در دعوت‌هاي رسمي‌اجتماعي معمولا نوع لباس قيد مي‌شود.
*اگر در مورد لباسي كه بايد بپوشيد شك داريد پسنديده است تا با ميزبان خود تماس بگيريد و در اين مورد سوال كنيد.
* وقت شناسي از خصوصيات پسنديده اجتماعي است و از مهمانان انتظار مي‌رود كه به موقع در مهماني حاضر شوند. هرگز در مراسم تدفين‌، عروسي‌، تئاتر يا نمايش‌هاي عمومي‌، مسابقات ورزشي‌، سخنراني‌ها و قرار ملاقات‌هاي كاري و تجاري دير نرسيد.
* ميهماني‌هاي عصر معمولا بين ساعت ۵-۷ است و مي‌توانيد هر زماني بين ساعت‌هاي تعيين شده به ميهماني برويد.
* غالبا در دعوت‌هاي شام عبارت ۸ تا ۸:۳۰ قيد مي‌شود كه بدين معني است بايد براي سرو نوشيدني ساعت ۸ در ميهماني باشيد و شام در ساعت ۸:۳۰ سرو مي‌شود‌. دير رسيدن به شام معمولا بي‌ادبي است‌، اگرچه هرگز نبايد زودتر از موعد نيز برسيد‌. مگر اينكه بخواهيد در پخت و پز كمك كنيد.
* بعضي خانواده‌ها قبل از غذا دعا مي‌كنند، شما هم بايد از ميزبان خود پيروي كنيد.
* اگر تعداد قاشق و چنگال‌ها و كارد‌ها در كنار بشقاب زياد بود و گيج شديد كافي است از بغل دستي خود پيروي كنيد. (معمولا از آنهايي كه از بيرون چيده شده اند شروع كنيد تا به داخلي‌ها برسيد.)
* بيش از اندازه در ميهماني نمانيد. وقتي ميزبان به ساعت خود نگاه مي‌كند‌، درباره كارهاي روز بعدش صحبت مي‌كند، خميازه مي‌كشد يا در نهايت به خواب مي‌رود، يعني زمان ترك ميهماني رسيده است.