عضو شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشگاهی وزارت علوم گفت نشریات دانشجویی رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته اند.
درباره مشکلات عمده نشریات دانشجویی و راهکارهای عملیاتی حل آنها گفت مشکلات مالی جدی، نظارت ها و کنترل های غیرقانونی بر محتوای نشریات، نبود شیوه نامه های اجرایی دقیق و با ضمانت اجرایی کارآمد، نقض قوانین و مقررات در دانشگاه ها از سوی مسئولین امر، ناآگاهی دست اندرکاران نشریات دانشجویی و کارشناسان و مسئولین فرهنگی دانشگاه ها از خطوط قرمز و تخلفات از طرفی و حقوق و آزادی های نشریات دانشجویی از مشکلات موجود است.
وی همچنین عدم ارتباط مداوم با بدنه نشریات دانشجویی و پیگیری مشکلات و مسائل آنها از طرق قانونی موجود در مقررات، کاهلی در برگزاری جدی جشنوارهای منطقه‌ای و تخصصی و ملی نشریات دانشجویی با مشارکت حداکثری فعالین نشریات دانشجویی و کمرنگ شدن نقش شورای مرکزی ناظر در سال های اخیر را از جمله مشکلات و مسائل عمده فعلی نشریات دانشجویی دانست.
صاحب امتیاز و مدیرمسئول نشریه دانشجویی داد در پاسخ به سوال ایسنا درباره انگیزه وی از حضور در انتخابات نمایندگان مدیران مسئول نشریات دانشگاهی سراسر کشور، ضمن اشاره به سابقه عضویت در کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه تهران بیان کرد: در سال 91 که در این کمیته عضو بودم، به دلیل فضای مدیریتی خاصی که بر دانشگاه تهران حاکم بود، شاهد تضییع حقوق نشریات دانشجویی و کاهش آزادی های آنان بودم.
کامفیروزی ادامه داد: هرچند در عمل مورد جدی ای در برخورد با نشریات دانشجویی نداشتیم، اما به بهانه های مختلف و به دلیل نبود نظارت جدی، با درخواست های صدور مجوز نشریات مخالفت شده و یا بر نشریات پیش از انتشار، نظارت می شد و یا حتی برخی نهادهای خاص دانشگاهی بر روی کمیته ناظر برای برخورد جدی تر با نشریات فشار می آوردند و خواستار دخالت مستقیم در برخورد با نشریات بودند.
وی افزود: در مدت فعالیت به این نتیجه رسیدم که با وضعیت موجود مقررات ، نمی توان چندان به تأمین همیشگی آزادی ها و تضمین دائمی حقوق نشریات دانشجویی امیدوار بود و باید چاره جدی تر اندیشیده شود.
وی با اشاره به طرح بررسی دستورالعمل اجرایی ضوابط ناظر بر نشریات دانشگاهی اظهار کرد: در مجامع حقوقی گوناگونی درباره این دستورالعمل به بحث و بررسی با صاحب نظران پرداخته و آن را مورد مطالعه و بررسی قرار دادیم. سپس با نظر به اختیار شورای مرکزی ناظر هر دستگاه برای تدوین شیوه نامه هایی برای اجرای مفاد دستورالعمل به این نتیجه رسیدیم که به جز موارد متعدد ایرادات و نواقص موجود در دستورالعمل، باید شیوه نامه هایی برای مقرر کردن سازوکارهای اجرایی مفاد دستورالعمل تنظیم و توسط شورای مرکزی تصویب شود.
وی تصریح کرد بنابراین با مساعدت برخی صاحب نظران حقوقی و مطبوعاتی، کار بر روی تدوین شیوه نامه هایی درباره چهار موضوع میزان و نحوه اختصاص حمایت های مالی به نشریات دانشگاهی روند اخذ مجوز و نظارت بر نشریات دانشگاهی نشریات الکترونیک و آموزش نشریات دانشگاهی را در اولویت قرار دادیم.
نفر اول برگزیده مدیران مسئول نشریات دانشجویی کشورادامه داد: هم چنین کلیات سه طرح استقرار دکه نشریات دانشگاهی در دانشگاه های کشور برنامه آموزشی نشریات دانشگاهی و اعزام ناظرین شورای مرکزی ناظر به دانشگاهها برای بررسی و تهیه گزارش از روند کاری کارشناس نشریات دانشگاه و کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه" بررسی شد. از آن به بعد لزوم شرکت در انتخابات اعضای مدیرمسئول شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشگاهی وزارت علوم را برای عملیاتی کردن طرح ها احساس کردیم.
به گفته کامفیروزی یکی دیگر از علل شرکت وی در انتخابات، استفاده از از پتانسیل قانونی موجود در این شورا جهت احقاق حقوق صنفی نشریات دانشگاهی و تأمین آزادی های قانونی آنهاست.
دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تهران ضمن ابراز تأسف از وضعیت نامناسب نشریات دانشجویی، بیان داشت: مسأله نشریات دانشجویی در سال های اخیر، کم و بیش رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته است که این مسأله در کنار تعلل دست اندرکاران نشریات دانشجویی در مطالبه گری حقوق خود و نواقص قانونی موجود و بی تمایلی مسئولین وقت وزارت علوم به پیگیری این قبیل مسائل، از جمله علل اصلی وضعیت کنونی نشریات دانشجویی به حساب می آیند.
کامفیروزی ادامه داد:علیرغم گذشت حدود 10 سال از تصویب دستورالعمل اجرایی، هنوز حتی زمینه های لازم برای تأمین حداقل حقوق قانونی مصرح در دستورالعمل اجرایی هم فراهم نشده و از این رو کماکان شاهدیم امنیت حرفه‌ای و روانی دست اندرکاران نشریات دانشجویی مورد خدشه سلیقه های سیاسی و یا ذائقه مدیریتی مسئولان میانی دانشگاهها قرار می گیرد.
وی در پاسخ به سوالی درباره مهم‌ترین دغدغه کنونی نشریات دانشگاهی، مشکلات مالی را عمده ترین مشکل نشریات دانشجویی دانست و تأکید کرد: با قانونگذاری درست، آموزش برنامه ریزی شده و نظارت دقیق، مستمر و همه جانبه و جدی تر گرفتن محافل جمعی نشریات دانشجویی (نشست‌ها، جشنواره‌ها، دوره‌های آموزشی و ...) می توان فضای کنونی موجود در دانشگاه ها را تا حدودی بهبود بخشید.
